Vinsamlegast notið þetta auðkenni þegar þið vitnið til verksins eða tengið í það: http://hdl.handle.net/1946/639
Á síðustu áratugum hafa orðið miklar breytingar hvað uppeldi og kennslu barna með
sérþarfir varðar. Samkvæmt lögum eiga öll börn jafnan rétt á að vera í leikskóla sama
hvort þau eiga við sérþarfir að stríða eður ei. Áhugavert er að skoða hvernig kennslu
barna með athyglisbrest með ofvirkni (AMO) er háttað innan leikskólans og hvernig
þeirri hegðunarröskun er mætt inni á leikskólanum.
Höfundur gerði tvíþætta könnun. Annars vegar var kannað hvernig
foreldrum leikskólabarna með AMO finnst starfsfólk skólans bregðast við börnum
þeirra fyrir og eftir greiningu og skoðað hvort foreldrum finnist þörfum sínum fyrir
fræðslu og stuðning mætt eftir greiningu barnsins. Hins vegar var kannað hvort
starfsfólki leikskóla finnist það fá nógan stuðning og fræðslu og hvernig því þætti
samstarf heimilis og skóla ganga fyrir sig. Settar voru fram þrjár tilgátur fyrir hvora
athugun. Í viðtölum við foreldra barna með AMO voru tilgáturnar þær að foreldrar fái
þá fræðslu og stuðning sem þeir þurfa á leikskólanum; alls staðar er staðið jafn vel að
sérkennslumálum í leikskólum Akureyrar; og foreldrar eru yfirleitt ánægðir með þá
þjónustu sem þeir fá fyrir börnin sín. Í viðtölum við starfsfólk leikskóla voru
tilgáturnar þær, að kennarar fái þann stuðning inni á deild sem þeir þurfa; kennarar fá
þá fræðslu sem þeir þurfa frá ráðgjafar- og sálfræðiþjónustu; og samstarf heimilis og
skóla gengur vel hjá foreldrum og kennurum barna með AMO. Í úrtakinu voru fimm
foreldrar sem áttu börn með AMO á leikskólastigi og fimm kennarar sem kenndu
börnum með AMO á leikskólastigi. Fyrri könnunin leiddi í ljós að fjórar af sex
tilgátum stóðust en það má töluvert bæta í leikskólakerfinu til þess að þjónusta börn
með AMO og foreldra þeirra betur.
Skráarnafn | Stærð | Aðgangur | Lýsing | Skráartegund | |
---|---|---|---|---|---|
Amo_og_leikskolinn_lokaverkefni.pdf | 436.52 kB | Opinn | AMO - heild | Skoða/Opna |