Vinsamlegast notið þetta auðkenni þegar þið vitnið til verksins eða tengið í það: http://hdl.handle.net/1946/6635
Verkefni þetta er tíu eininga lokaverkefni til B.A. gráðu í þroskaþjálfafræði við Háskóla
Íslands vorið 2010. Leiðbeinandi verkefnisins var Kolbrún Þ. Pálsdóttir, aðjúnkt við
Menntavísindasvið. Ritgerðin fjallar um það hvers virði tómstundir eru fyrir börn með fötlun
og um yfirfærslu á málefnum fatlaðra frá ríki til sveitarfélaga með sérstakri áherslu á
skipulagi tómstundastarfs fyrir börn með fötlun. Við yfirfærslu á málefnum fólks með fötlun
frá ríki til sveitarfélaga er margt sem þarf að skoða og eru tómstundir eitt af því málefnum
sem má ekki falla í skuggann af stærri málum. Rannsóknir sýna að þátttaka í félags- og
tómstundastarfi stuðlar að velferð, félagshæfni og valdeflingu einstaklinga. Mikilvægt er að
börn og ungmenni með fötlun hafi sömu möguleika og önnur börn til að sækja sér tómstundir.
Tómstundastarf fyrir börn og ungmenni með fötlun er jafn mikilvægt og ófatlaðra barna sem
getur haft jákvæð áhrif á framtíð þeirra. Viðtal var tekið við tvær mæður, önnur móðirin á tíu
ára dreng sem er með fötlun og eru í grunnskóla í þéttbýli, hin móðirin á átján ára dreng sem
er í framhaldsskóla og býr í dreifbýli. Móðir sem bjó í litlu sveitarfélagi taldi lítið sem ekkert
framboð af skipulögðum tómstundum í boði fyrir drenginn sinn og þarf hún að sækja alla
slíka þjónustu í annað sveitarfélag. Hún hafði miklar áhyggjur að þjónustan myndi skerðast
enn frekar þegar sveitarfélög tækju við málefnum einstaklinga með fötlun. Stærri sveitarfélög
virðast vera betur undir það búin að þjónusta fatlaða.
Skráarnafn | Stærð | Aðgangur | Lýsing | Skráartegund | |
---|---|---|---|---|---|
Loka ritgerð 2010.pdf | 220.74 kB | Lokaður | Heildartexti |