is Íslenska en English

Lokaverkefni (Meistara)

Háskólinn í Reykjavík > Samfélagssvið / School of Social Sciences > ML Lagadeild / Department of Law >

Vinsamlegast notið þetta auðkenni þegar þið vitnið til verksins eða tengið í það: http://hdl.handle.net/1946/7459

Titill: 
  • Samanburðarauglýsingar. 15. gr. laga nr. 57/2005 um eftirlit með viðskiptaháttum og markaðssetningu
  • Titill er á ensku Comparative Advertising. Article 15 in act No. 57/2005 on the surveillance of
Námsstig: 
  • Meistara
Útdráttur: 
  • Viðfangsefni ritgerðarinnar er að svara því hvernig Evrópudómstóllinn túlkar tilskipun 97/55/EB um samanburðarauglýsingar og hvort sú túlkun sé í samræmi við ákvarðanir neytendayfirvalda. Til að skýra frá ákvæði 15. gr. verður í upphafi greint frá uppruna og þróun laga um eftirlit með viðskiptaháttum og markaðssetningu. Fjallað um hver réttarstaðan var í Evrópu fyrir gildistöku tilskipunar nr. 97/55/EB. Fyrir innleiðingu tilskipunarinnar voru lög einstakra aðildarríkja um samanburðarauglýsingar mjög mismunandi sem var talið geta hindrað frjálsa vöruflutninga og frjálsa þjónustustarfsemi innan sameiginlega markaðarins.
    Þá er gerð grein fyrir aðdraganda tilskipunarinnar og gildissviði laga nr. 57/2005. Framkvæmdastjórn Evrópusambandsins taldi að nauðsyn fyrir því að samræma reglur á þessu sviði væri þrískipt: Í fyrsta lagi fóru auglýsingar sem fóru yfir landamæri vaxandi og sú aukning var talin eflast enn frekar með stofnun innri markaðarins. Í öðru lagi var nauðsynlegt að upplýsa neytendur um vöruúrval og í þriðja lagi voru samanburðarauglýsingar til þess gerðar að örva samkeppni.
    Gerð verður grein fyrir tengslum 15. gr. við önnur ákvæði laganna. Því næst verða ákvarðanir og úrskurðir neytendayfirvalda skoðaðir ásamt dómum frá Evrópudómstólnum og gerð grein fyrir hlutverki Neytendastofa og úrræðum hennar við brotum á 15. gr.
    Helstu niðurstöður ritgerðarinnar eru þær að það verður að túlka ákvæðið um samanburðarauglýsingar með ávinning neytenda að leiðarljósi og ef ágreiningur er um ákvæðið verður að túlka það neytanda í vil. Þá eru gerðar strangar kröfur til auglýsenda um að sanna þær fullyrðingar sem þeir birta í auglýsingum. Þegar túlkun Evrópudómstólsins er borin saman við ákvarðanir neytendayfirvalda má sjá að ákvarðanirnar eru í samræmi við túlkun dómstólsins.

  • Útdráttur er á ensku

    This thesis aims to explain how the European Court of Justice interprets directive 97/55/EB on comparative advertising and investigate whether or the rulings of Icelandic consumer authorities conform to this interpretation. In order to introduce Article 15 the origins and development of Act on the surveillance of commercial and marketing are discussed and this discussion is followed by an examination of the legal situation in Europe prior to the validation of directive 97/55/EB. Prior to the installation of the directive on comparative advertising were different from one country to the other and this was believed to hinder the freedom of movement of products and services on the common market.
    The process leading to directive is discussed as is the extent of validity of laws no. 57/2005. The European Commission of the European Union saw three main reasons for the necessity of conformity of regulations within this field: First, there was an increase in advertisements which crossed borders and this increase was believed to gain further momentum with the creation of the inner market. Secondly, it was necessary to inform consumers about the range of products and services on offer, and, finally, comparative advertising enhanced competition. The links between article 15 and other directives of the legislation are also discussed. Next, decisions made by consumer authorities are examined, along with judgments from the European Court of Justice, and the resources available to The Consumer Agency to react to violations of article 15 are presented.
    The main conclusion of the thesis is that the directive on comparative advertising has to be interpreted in a way beneficial to consumers and if interpretational differences arise the interests of the consumer come first. Advertisers must also be able to prove the claims they make in their advertisments. When the interpretation of the European Court is compared to the rulings of consumer authorities it becomes clear that the rulings conform to the Court’s interpretation.

Samþykkt: 
  • 31.1.2011
URI: 
  • http://hdl.handle.net/1946/7459


Skrár
Skráarnafn Stærð AðgangurLýsingSkráartegund 
Jon-Stefan-Bjornsson-ML-2010.pdf587.61 kBOpinnHeildartextiPDFSkoða/Opna