is Íslenska en English

Lokaverkefni (Bakkalár)

Háskóli Íslands > Félagsvísindasvið > B.A./B.Ed./B.S. verkefni - Félagsvísindasvið >

Vinsamlegast notið þetta auðkenni þegar þið vitnið til verksins eða tengið í það: http://hdl.handle.net/1946/7871

Titill: 
  • Barn gefur barns svör. Beiting 1. mgr. 194. gr. hgl. vegna kynferðisbrota gegn börnum
Námsstig: 
  • Bakkalár
Útdráttur: 
  • Nauðgun er eitt alvarlegasta brot sem mannskepnan getur framið. Það hefur víðtækar afleiðingar fyrir brotaþola bæði líkamlega sem andlega. Rannsóknir hafa sýnt að þolendur kynferðisbrota verða yfirleitt fyrir miklu andlegu áfalli við árásina og hefur það oftast mun meiri afleiðingar fyrir þolandann en hugsanlegir líkamlegir áverkar. Kynferðisbrot gegn börnum er sá brotaflokkur sem hvað mesta reiði vekur í samfélaginu og er umfjöllun um hann tíð í fjölmiðlum.
    Markmið þessarar ritgerðar er að varpa ljósi á beitingu 1. mgr. 194. gr. almennra hegningarlaga nr. 19/1940 (hér eftir hgl.) vegna kynferðisbrota gegn börnum og þá tengsl þess ákvæðis við 1. mgr. 202. gr. hgl. sem tekur til kynmaka við barn undir 15 ára aldri.
    Ritgerðin skiptist upp í fjóra meginkafla. Fyrst verður fjallað um 194. gr. hgl. Þar verður litið á hugtakið nauðgun og skoðað nánar hvað felst í því sem og hvernig það hefur þróast hin síðari ár. Verndarhagsmunir ákvæðisins verða greindir og litið til eðlis ákvæðisins, hvort því sé beitt samhliða öðrum ákvæðum hgl. og þá hvenær. Ofbeldi er ein verknaðaraðferð nauðgunar skv. 194. gr. hgl. en kaflinn endar á umfjöllun um ofbeldi í skilningi 194. gr. hgl. og verður þá litið á dóma til skýringar.
    Í þriðja kafla verður fjallað um 1. mgr. 202. gr. hgl. sem mælir fyrir um kynferðislegan lágmarksaldur. Í kaflanum verður þeirri spurningu varpað fram hvort kynferðismök fullorðins manns við barn sé í eðli sínu ofbeldi og beri því að fella það undir 1. mgr. 194. gr. hgl. samhliða 1. mgr. 202. gr. hgl. Því næst verður litið til ástæðna þessa lágmarksaldurs og svo hvernig sambærilegum ákvæðum er háttað á Norðurlöndunum.
    Í fjórða kafla verður skoðað hvernig þessi ákvæði, 1. mgr. 202. gr. og 1. mgr. 194. gr. hgl., spila saman. Hvernig löggjafinn ætlast til að þeim verði beitt og svo hvernig þeim er beitt í réttarframkvæmd. Við skoðun á dómaframkvæmd verður umfjöllun skipt í tvennt eftir aldri brotaþola, fyrst verður litið á dóma þar sem brotaþolar eru yngri en 10 ára og þar á eftir á dóma þar sem brotaþolar eru 12-14 ára.
    Að lokum verða niðurstöður ritgerðarinnar settar fram og leitast við að svara því hvort ofbeldi og hótun hafi í réttarframkvæmd mismunandi þýðingu eftir aldri brotaþola. Þar verður einnig sett fram athugasemd höfundar um hvort tilefni sé til lagabreytingar til þess að markmiði laga nr. 61/2007 um aukna réttarvernd barna gegn kynferðisbrotum verði náð.

Samþykkt: 
  • 13.4.2011
URI: 
  • http://hdl.handle.net/1946/7871


Skrár
Skráarnafn Stærð AðgangurLýsingSkráartegund 
Barn gefur barns svör.pdf470.5 kBOpinnHeildartextiPDFSkoða/Opna