Vinsamlegast notið þetta auðkenni þegar þið vitnið til verksins eða tengið í það: http://hdl.handle.net/1946/8339
Í þessari ritgerð verður fjallað um skáldkonuna Elínborgu Lárusdóttur, líf hennar, störf, og meginverk, Förumenn I-III (1939-1940). Hún var með afkastameiri rithöfundum landsins um miðbik síðustu aldar. Í mörg ár var hún einn mest lesni höfundur í bókasöfnum og deildi þeim vinsældum með sýslunga sínum, Guðrúnu frá Lundi.
Elínborg upplifði veröld sem nú er horfin en fólkið sem hún skrifaði fyrir þekkti. Þar voru sagðar sögur frá liðnum tímum, um menn og málefni sem tengdust heimahéraðinu.Sýnt verður hvernig lífsviðhorf, ætt og uppeldi höfðu áhrif á skrif Elínborgar.
Elínborg var fjölhæfur rithöfundur, hún skrifaði skáldsögur, smásögur, ævisögur og æviþætti. Hún skrifaði einnig leikrit, en þau náðu ekki hylli fólks. Elínborg hafði sterka grenndarvitund sem sést vel í skrifum hennar. Hugtakið „grenndarvitund“ vísar til vitundar manna um sitt nánasta umhverfi, sögu þess og sérstöðu. Elínborg var trú uppeldi sínu og menningararfi sem átti djúpar rætur í Skagafirði, þar voru hennar sæludalir.
Skráarnafn | Stærð | Aðgangur | Lýsing | Skráartegund | |
---|---|---|---|---|---|
Endanleg Elínborg.pdf | 500.25 kB | Opinn | Meginmál | Skoða/Opna | |
Titil og forsíða.pdf | 58.26 kB | Opinn | Forsíða | Skoða/Opna |