Vinsamlegast notið þetta auðkenni þegar þið vitnið til verksins eða tengið í það: http://hdl.handle.net/1946/8468
Í þessari ritgerð er saga og þróun frönsku óperunnar skoðuð frá því að óperan kom
fyrst til Frakklands á 17. öld og allt til 20. aldar. Strax í upphafi átti ítalska óperan
undir högg að sækja í Frakklandi. Fjallað er um upphafsmann óperunnar í Frakklandi,
ítalska kardínálann Mazarin sem hóf að flytja ítalskar óperur til landins og helstu
óperutónskáldin á barokktímabilinu, Jean Baptiste Lully og Jean-Philippe Rameau.
Síðan er farið yfir sögu formsins á klassíska tímabilinu. Þar ber hæst stríð
gamanleikaranna með tónskáldinu Jean-Jacques Rousseau í fararbroddi og áhrif
tónskáldsins Christoph Willibald Gluck á franska óperugerð, ásamt því að nýja
óperuformið á tímabilinu, opéra comique er skoðað. Fjallað er um stöðu óperunnar í
skugga byltingarinnar og hvaða áhrif hún hafði á formið. Á rómantíska tímabilinu
kenndi ýmissa grasa í franskri óperugerð svo sem ný óperuform eins og grand opera,
lyric opera og opéra bouffe, en þessi form eru skoðuð ásamt þeim tónskáldum sem
sömdu undir þessum formerkjum t.d. Giacomo Meyerbeer, Charles Gounod og
Jacques Offenbach. Einnig verður farið yfir óperutónsmíðar tónskáldanna Hector
Berlioz og Claude Debussy. Að lokum er fjallað um sögu frönsku óperunnar á 20.
öldinni og helstu tónskáld tímabilsins, Maurice Ravel, Francis Poulenc og Darius
Milhaud.
Skráarnafn | Stærð | Aðgangur | Lýsing | Skráartegund | |
---|---|---|---|---|---|
Lokaritgerd.pdf | 268.2 kB | Lokaður | Heildartexti |