is Íslenska en English

Lokaverkefni (Meistara)

Háskólinn í Reykjavík > Samfélagssvið / School of Social Sciences > ML Lagadeild / Department of Law >

Vinsamlegast notið þetta auðkenni þegar þið vitnið til verksins eða tengið í það: http://hdl.handle.net/1946/9286

Titill: 
  • Aðgangur sakbornings að gögnum máls í ljósi 37. gr. laga nr. 88/2008 um meðferð sakamála
Námsstig: 
  • Meistara
Útdráttur: 
  • Í ritgerð þessari er varpað ljósi á heimildir sakbornings, og verjanda hans, til aðgangs að gögnum máls í íslenskum rétti. Jafnframt er lagt mat á hvort núgildandi lagaheimild sé fullnægjandi til þess að þjóna andstæðum hagsmunum, svosem lögreglunnar, sakbornings og annarra aðila sem eiga hagsmuna að gæta við meðferð/rannsókn sakamáls.
    Sakamálaréttarfar á Íslandi er skoðað í sögulegu samhengi með sérstaka áherslu á þróun og breytingu laga og ákvæða er varða réttarstöðu sakbornings. Jafnframt er ákvæði 37. gr. sml. ásamt ákvæðum fyrri laga um sama efni skoðuð ítarlega, gerð er grein fyrir öllum breytingum á ákvæðunum og þeim sjónarmiðum sem lögð voru til grundvallar við setningu þeirra. Jafnframt er gerður samanburður við sambærileg ákvæði danskra og norskra laga.
    Af þessari yfirferð má draga þá ályktun að eftir breytingu á 43. gr. laga nr. 19/1991 um meðferð opinberra mála sem var gerð með lögum nr. 36/1999 hafi lögreglan ekki haft nægilegt svigrúm til rannsóknar umfangsmikilla mála áður en hún er skylduð til að afhenda verjanda sakbornings málsgögn.
    Jafnframt myndi það ekki brjóta gegn réttindum sakbornings til réttlátrar málsmeðferðar, sbr. 6. gr. MSE, væri 37. gr. sml. breytt þannig að lögreglu væri heimilt að gera kröfu fyrir dómi um að halda tilteknum gögnum máls í lengri tíma en þrjár vikur væri málið sérstaklega umfangsmikið eða ríkir rannsóknarhagsmunir væru í húfi. Dómari gæti lagt mat á þá hagsmuni sem liggja að baki kröfunnar með tilliti til sjónarmiða verjandans. Dómari gæti þannig markað lögreglu frest til að halda gögnum og yrði hann metinn í samræmi við umfang hvers sakamáls.
    Hæstiréttur hefur kveðið á um að heimild til að synja verjanda um afrit af gögnum þegar einkahagsmunir annarra en skjólstæðings verjandans standa því í vegi, sbr. 3. mgr. 37. gr., skuli einnig gilda eftir að mál hefur verið dómtekið. Í ljósi þess er ástæða til breytinga á orðalagi ákvæðisins í samræmi við dómaframkvæmd Hæstaréttar, enda standa hagsmunir þeir sem ákvæðið kveður á um óbreyttir eftir dómtöku máls.

  • Útdráttur er á ensku

    This thesis addresses the right of defendants and their counsel to have access to files and documents in a criminal investigation in Icelandic law and case law. Furthermore, it is addressed if current law provisions are sufficient to meet the opposing interests of the police, the defendants and other parties who have vested interests.
    Criminal procedure in Iceland is viewed in historical context, with particular emphasis on legal development regarding defendants’ rights. Furthermore, the provisions of Article 37 of the code on criminal procedure and previous provisions are examined in detail, including all amendments to the provisions and the views they were based on. Also a comparison was made to Danish and Norwegian law.
    The examination led to the conclusion that amendment of article 43 of the Icelandic code on criminal procedure no. 19/1991, in accordance with laws no. 36/1999, created a problem for police authorities. After the amendment police were forced to grant access to case files in complex cases before having sufficient time to investigate the alleged offence. Furthermore it was concluded that it would not breach Article 6 of the European Convention on Human Rights if the police were to be allowed to request more time to investigate if the relevant case were of complex nature. A judge would then be able to assess the necessity of such a claim with regards to the defendants’ views.
    The provision of paragraph 3 of Article 37 on the laws of criminal procedure has been applied by the Supreme Court so that it extends not only to the investigation, but also through the whole trial. In light of that it is concluded that the wording of the provision should be amended in accordance with the Supreme Court’s ruling on the grounds that the reason for declining the defendant access would be unchanged when the case has gone to court.

Samþykkt: 
  • 21.6.2011
URI: 
  • http://hdl.handle.net/1946/9286


Skrár
Skráarnafn Stærð AðgangurLýsingSkráartegund 
adgangur_sakbornings_ad_gognum_mals_2011.pdf294.97 kBOpinnHeildartextiPDFSkoða/Opna