Vinsamlegast notið þetta auðkenni þegar þið vitnið til verksins eða tengið í það: http://hdl.handle.net/1946/9913
Óhefðbundnar tjáskiptaleiðir eru lausnir fyrir þá sem ekki geta tjáð sig með mæltu máli. Tákn með tali er þeirra algengust hér á landi. Leiðirnar skiptast í þrennt: Ein byggir á hreyfingum, önnur á myndum og þriðja á hlutum. Beiting þeirra er samsvarandi ólík. Í þessari ritgerð rek ég samræður mínar við fjóra leikskólakennara, sem telja þessar tjáskiptaleiðir þýðingarmiklar í starfinu og hafi mikil áhrif á sambandið við þau börn sem þeirra eru aðnjótandi. Af vitnisburði þessara kennara dreg ég þá ályktun að gera ætti óhefðbundnum tjáskiptaleiðum hærra undir höfði í námi þeirra en nú er gert. Leikskólar mættu einnig leggja meiri áherslu á óhefðbundin tjáskipti í skólastarfinu og með því að stuðla að menntun starfsmanna sinna í notkun þeirra. En eins og margt annað í þróun skólastarfs kostar það peninga og þar setur núverandi efnahagsástand sum staðar strik í reikninginn, því miður.
Skráarnafn | Stærð | Aðgangur | Lýsing | Skráartegund | |
---|---|---|---|---|---|
Sagt án orða - Óhefðbundar tjáskiptaleiðir og notagildi þeirra í leikskólastarfi.pdf | 549.83 kB | Lokaður | Heildartexti |