is Íslenska en English

Grein

Háskólinn á Bifröst > Rafræn tímarit >

Vinsamlegast notið þetta auðkenni þegar þið vitnið til verksins eða tengið í það: http://hdl.handle.net/1946/10902

Titill: 
  • Titill er á ensku A short history of national identification numbering in Iceland
Höfundur: 
Útgáfa: 
  • 2010
Útdráttur: 
  • Útdráttur er á ensku

    Iceland created national identification numbers in the early 1950s as part of the process of automating civil registration. Numbers were based on a personʹs birthdate.
    In 1959, an additional “name number” for each person was created, based on the position of the personʹs name in alphabetical order. After Iceland began to issue personal identity cards showing the name number in 1965, the practice of using the name number as a unique personal identifier slowly penetrated through all of society. By the 1980s, the name number space became exhausted, and in 1987‐1988 the name number was replaced by the birthdate‐based number, rechristened the “kennitala.” Compared to other countries, the kennitala is very widely used, and its status approaches that of an alternative name. As well, the databases that allow conversion between a given person ʹs name and kennitala are publicly accessible. Some individuals and data protection organizations have expressed concerns about the wide use of identification numbers in Iceland, as well as the transparent use of the birthdate in the kennitala. However,
    others have successfully argued against any major changes, and the system seems to enjoy general acceptance. The Icelandic numbering system is unusual by international standards and the article attempts to bring its history to a larger audience.

  • Persónuauðkennisnúmer voru búin til í íslenskri stjórnsýslu snemma á sjötta áratug 20. aldar þegar almannaskráning var færð yfir á tölvuspjöld. Númerin byggðust á fæðingardegi hvers einstaklings. Nafnnúmerið svokallaða bættist við árið 1959
    og byggðist á hvar nafnið stóð í stafrófsröð. Eftir útgáfu nafnskírteina með nafnnúmeri árið 1965 varð notkun nafnnúmera smám saman algengari í daglegu lífi. Rýmið í nafnnúmerakerfinu
    fylltist á níunda áratugnum og á árunum 1987‐88 var nafnnúmerinu
    skipt út fyrir gamla númerið, sem var endurskírt sem „kennitala.“ Miðað við önnur lönd er kennitalan mikið notuð á Íslandi og staða hennar jafngildir næstum því nafni.
    Í gagnagrunnum, sem opnir eru almenningi, má gefa upp kennitölu og finna nafn viðkomanda (og öfugt). Stofnanir, samtök og einstaklingar, sem láta sig persónuvernd varða, hafa lýst yfir áhyggjum af breiðri notkun auðkennisnúmera á Íslandi, en einnig
    af því að kennitalan inniheldur fæðingardaginn. Aðrir hafa hins vegar mælt á móti stórum breytingum á kerfinu og það virðist vera almennur stuðningur við það. Í alþjóðlegu samhengi er íslenska persónuauðkenniskerfið óvenjulegt og markmið greinarinnar
    er að veita fleirum upplýsingar um sögu þess.

Birtist í: 
  • Bifröst Journal of Social Science / Tímarit um félagsvísindi. 2010, 4(1) : 51-89
ISSN: 
  • 1670-7796
Athugasemdir: 
  • Athugasemdir er á ensku Ritrýnd grein
Samþykkt: 
  • 1.3.2012
URI: 
  • http://hdl.handle.net/1946/10902


Skrár
Skráarnafn Stærð AðgangurLýsingSkráartegund 
Ian_Watsson.pdf4.67 MBOpinnHeildartextiPDFSkoða/Opna