Vinsamlegast notið þetta auðkenni þegar þið vitnið til verksins eða tengið í það: https://hdl.handle.net/1946/11389
Ritgerðin fjallar um birtingarmynd kvenna í íslenskum glæpasögum þar sem litið verður til stöðu kvenna innan bókmenntagreinarinnar. Stuðst verður við kenningar úr kynjafræði og þá aðallega fræðimennina Judith Butler, Cordeliu Fine og Donnu Haraway þar sem áherslan er lögð á að samfélagið mótar konur og kvenhlutverk. Lauslega verður fjallað um sögu íslensku glæpasögunnar en eftir það verður sjónum beint að kvenpersónum rithöfundanna Yrsu Sigurðardóttur, Ævars Arnar Jósepssonar og Stellu Blómkvist, auk Arnaldar Indriðasonar. Litið verður til þeirra kvenpersóna sem leika stærstu hlutverkin í skáldsögum þeirra og skoðað hvernig staðalímyndir og kynjafordómar birtast í sögunum. Þá verður stuttlega fjallað um karlkyns sögupersónur í íslenskum glæpasögum og spurt hvort karlar eigi auðveldara uppdráttar en konur í jafn karlmiðuðum heimi og heimur glæpasögunnar er. Þá verður stuttlega fjallað um konur í erlendum glæpasögum. Meginniðurstaðan er sú að svo virðist að konur innan glæpasagna eiga enn langt í land með að standa jafnfætis karlmönnunum.
Skráarnafn | Stærð | Aðgangur | Lýsing | Skráartegund | |
---|---|---|---|---|---|
Hvað er svona merkilegt við það að vera karlmaður.pdf | 895.56 kB | Opinn | Heildartexti | Skoða/Opna |