Söfnunarstefnur: Bjargvættur eða blekking? Minjasöfn og söfnunarstefnur þeirra

Abstract

Í þessari ritgerð er skoðuð söfnun minjasafna, með áherslu á söfnunarstefnur, og reynt að leita svara við þeirri spurningu hvort söfnunarstefnur séu raunverulegt hjálpartæki safna eða aðeins orð á blaði. Varpað er ljósi á þróun söfnunarhátta frá tímum endurreisnar til dagsins í dag og sú þróun tengd hugmyndafræði um safngripi, söfnun og breyttar áherslu í safnaheiminum, meðal annars í tengslum við það sem nefnt er nýja safnafræðin. Í síðari hluta ritgerðarinnar er sérstaklega fjallað um söfnun og söfnunarstefnur íslenskra minjasafna. Ræddar eru lagalegar forsendur slíkra stefna og reynt að varpa ljósi á þróun þeirra hér á landi sem og á þá hugmyndafræði sem ríkt hefur hérlendis um söfnun. Að lokum er gerð tilraun til að varpa ljósi á gildi söfnunarstefna út frá átján safna úrtaki sem borið var saman við nokkur þeirra atriða sem talin eru skipta máli við gerð slíkra stefna.