Þróun sigkatla í Bárðarbungu

Abstract

Bárðarbunga sem er næst hæsti tindur Íslands er staðsett í NV-Vatnajökli. Bárðarbungukerfið,einnig kennt við Veiðivötn, er það stærsta á Íslandi hvað varðar landflæmi. Kerfið hefur verið mjög virkt á sögulegum tíma og aðeins 16 ár síðan jarðskjálftavirkni í Bárðarbungu kom af stað gosi í Gjálp. Mikið eftirliti er með Vatnajökli og þeim eldstöðvum sem undir honum liggja. Farið verður yfir þær radarhæða- og GPS-mælingar sem til eru yfir sigkatla í Bárðarbungu ásamt því að gervitunglamyndir af svæðinu eru skoðaðar. Fjórir sigkatlar hafa myndast í bungunni síðustu áratugi, lítill sigketill við vesturbrún öskjunnar, tveir sigkatlar í suðausturhluta bungunnar í kjölfar Gjálpargossins 1996 og sá nýjasti myndaðist í lok árs 2010 á sama stað og Gjálparkatlarnir voru. Myndunartími þessa nýja ketils hefur verið fundinn út frá gervitunglamyndum og aflið sem þurfti til að mynda hann gróflega áætlað 111-171 MW. Einhver jarðvarmi virðist því vera að skjóta sér þarna upp þó svo aflið bendi til þess að hann sé ekki mikill.