Vinsamlegast notið þetta auðkenni þegar þið vitnið til verksins eða tengið í það: https://hdl.handle.net/1946/12712
Prostate cancer (PCA) is the most frequently diagnosed cancer among men in Iceland. While heightened levels of distress have been reported among PCA patients there is a group of patients that show low levels of distress. Therefore, it is important to find out what protects those men that show less distress, which would give suggestion for intervention. In this research we examined if resilience and social support were protective factors for distress, and if resilience mediated the relationship between social support and distress. Participants were comprised of 44 PCA patients. Baseline questionnaire assessing resilience, social support and distress was administered around the time of their diagnosis, and distress was assessed again three and six months later. Repeated measures ANCOVA (controlling for baseline distress) showed that PCA patients higher in resilience reported less distress at both the three and then six months follow-up assessments. High social support was not associated with distress; therefore it was not tested if resilience mediated the relationship between social support and distress. Result suggests that resilience is protective factor for distress among PCA patients. This finding raise the possibility that intervention aimed at increasing resilience might improve the mental health of PCA patients.
Blöðruhálskirtilskrabbamein (BKK) er algengasta krabbamein í karlmönnum á Íslandi. Á meðan sumir karlmenn með BKK greina frá lítilli streitu í kjölfar greiningar, greina aðrir menn frá mikilli streitu. Vegna þessa er mikilvægt að finna út hvaða forspárþættir aðgreina þá sem sýna litla streitu frá þeim sem sýna mikla streitu, til að hægt sé að þróa íhlutunarúrræði fyrir þessa menn. Í rannsókninni var skoðað hvort þrautseigja og félagslegur stuðningur væru verndandi þættir fyrir streitu hjá mönnum með BKK og hvort þrautseigja stjórnaði sambandinu á milli félagsstuðnings og streitu. Þátttakendur voru 44 nýgreindir menn með BKK. Grunnlínu spurningarlisti, sem mældi þrautseigju, félagslegan stuðning og streitu var lagður fyrir fljótlega eftir krabbameinsgreiningu, því fylgt eftir með öðrum spurningalista þremur og sex mánuðum síðar. Niðurstöður marghliða dreifigreiningar (stjórnað var fyrir streitu á grunnlínu) leiddu í ljós að BKK sjúklingar sem voru hærri í þrautseigju, sýndu lægri streitu bæði eftir þrjá og sex mánuði. Sambandið á milli félagslegs stuðnings og streitu var ekki marktækt og því var ekki prófað að stjórna fyrir sambandinu á milli félagsstuðnings og streitu með þrautseigju. Þessar niðurstöður sýna fram á möguleika á íhlutun sem ætlað er að auka þrautseigju, gæti bætt geðheilsu manna sem greinast með BKK.
Skráarnafn | Stærð | Aðgangur | Lýsing | Skráartegund | |
---|---|---|---|---|---|
Laufey_Dis_Lokaverkefni.pdf | 618.96 kB | Opinn | Heildartexti | Skoða/Opna |