Lífþungi íslenskra reiðhrossa áætlaður út frá skrokkmálum

Abstract

Það er mikilvægt að vita lífþunga hrossa svo hægt sé reikna út fóðurþarfir þeirra ogfóðurmagn sem þau þurfa, ákvarða lyfjaskammta og fylgjast með heilsuástandi. Hér á Íslandier vandaðri fóðrun að færast í aukana og er því oft stuðst við fóðurkerfi sem reikna fóðurþarfirhrossa út frá lífþunga. Vönduð fóðrun hefur marga kosti, hrossið helst í stöðugra holdarfari ogþyngd sem eykur bæði vellíðan hrossins og líkur á keppnisárangri. Besta leiðin til að finnalífþunga hrossa er að nota stórgripavigt en þar sem slík tæki liggja ekki á hverju strái eru tilaðferðir sem reikna lífþunga útfrá skrokkmálum. Hér verður greint frá helstu aðferðunum semnotaðar eru erlendis og hvaða aðferðir og hvaða skrokkmál gefa nákvæmasta matið á lífþungahjá 100 íslenskum reiðhrossum. Mæld voru 100 íslensk reiðhross sem voru þjálfuð afnemendum og kennurum við Hólaskóla – Háskólann á Hólum veturinn 2012. Þau voru vigtuðá stórgripavigt og tekin stangarmál og bandmál (með málbandi). Stangarmálin voru hæð áherðar og skrokklengd frá bóghnútu að setbeinshnútu og bandmálin gjarðarmál, skrokklengdfrá bóghnútu að setbeinshnútu og skrokklengd frá miðlínu við bóghnútu að miðlínu viðsetbeinshnútu. Aðhvarfsgreining sýndi að gjarðarmál og skrokklengdin frá bóghnútu aðsetbeinshnútu með bandmáli skýrðu breytileika þyngdar best (70,8%) af skrokkmálunum.Notuð var formúlan (Gjarðarmál2 x Lengd)/(11877,4) til að reikna út þyngd allra hrossana. Íljós kom að þessi formúla gaf þyngd sem var marktækt (p<0,05) ólík þyngd af stórgripavigt.Því voru fundnir nýir nefnarar annars vegar fyrir hesta (11752) og hins vegar fyrir hryssur(11893,6) þar sem hestar voru marktækt (p<0,05) þyngri en hryssurnar. Þyngdin úr formúluaðlagaðri eftir kyni var ekki marktækt ólík þyngd af stórgripavigt og sú formúla því talin gefanægilega nákvæmt mat á þyngd íslenskra reiðhrossa.