Íslensk sjálfsmynd í Brasílíu

Abstract

Á seinni hluta 19. aldar settust 37 íslendingar að í suðurhluta Brasilíu og er áætlað að afkomendur þeirra í dag skipti hundruðum. Saga íslensk ættaðra Brasilíubúa er ólík sögu afkomenda íslendinga í Kanada að því leyti að um mjög fámennan hóp var að ræða sem ekki náði að viðhalda íslenskri menningu, siðum né tungumáli milli kynslóða. Þrátt fyrir það er áhugi afkomendanna á íslenskri arfleið sinni til staðar og íslenskur uppruni þeim mikilvægur.Sjálfsmyndir Brasilíufólks af íslenskum uppruna er rannsóknarefni doktorsnáms míns og er rannsókninni ætlað að skoða félagslegan veruleika afkomendanna í Brasilísku samfélagi innan kenningaramma tvíheima.Tvíheimakenningar eru taldar geta verið menningarlegir og sögulegir útskýringarþættir á félagslegum veruleika þar sem meðal annars finnast birtingarmyndir minninga, langana og samsömunar og þar að auki ósk um að tengjast heimkynnum forfeðranna.Eigindlegri rannsóknaraðferð er beitt í verkefninu sem byggist á vettvangsathugunum og viðtölum við afkomendur íslendinga í Brasilíu. Aðferðin er notuð til að öðlast skilning á félagslegum veruleika afkomendanna og skilja á hvaða grunni hann er byggður á.Í þessum fyrirlestri (grein) beini ég sjónum mínum að mikilvægi sjálfsmynda byggðra á íslenskum uppruna fyrir afkomendur Íslendinganna. Spurt verður að hvaða leyti mótast sjálfsmyndir þeirra af hugmyndum um Ísland, hvaðan koma þær hugmyndir og hver er birtingarmynd þeirra.