Vinsamlegast notið þetta auðkenni þegar þið vitnið til verksins eða tengið í það: https://hdl.handle.net/1946/13379
Íslenska velferðarkerfið veitir foreldrum ungra barna ýmsan stuðning vega framfærslu barna, einkum til einstæðra foreldra. Í greininni er gerð grein fyrir þeim stuðningi og greiðslum foreldrar eiga rétt á. Einnig verður gerð grein fyrir þróun forsjár og stöðu þekkingar varðandi tilhögun umgengni foreldra sem ekki deila lögheimili með börnum sínum við þau.
Foreldrar sem deila lögheimili með barni eiga rétt á meðlagi frá því foreldri sem ekki deilir lögheimili með barninu, mæðra- eða feðralaunum auk barnabóta sem eru tekjutengdar. Stuðningur vegna framfærslu barna er eingöngu veittur lögheimilisforeldrum hérlendis. Ekkert tillit er tekið til umfangs umgengni eða framfærslukostnaðar þess foreldris sem ekki deilir lögheimili með barni. Í greininni er spurt hvaða áhrif bótakerfið hafi á möguleika foreldra til að framfleyta og annast um börn sín. Notast er við bótalíkön til að greina stuðning við ólíkar fjölskyldugerðir og fjölskyldulíkön til að greina hvort tekjur duga fyrir útreiknuðum framfærslukostnaði. Tekin eru dæmi af algengustu fjölskyldugerðum hérlendis og framfærslukostnaður er reiknaður í samræmi við dæmigerð neysluviðmið Velferðarráðuneytisins. Niðurstöður bráðabirgðagreiningar á gögnum sýna að foreldrar undir ákveðnum tekjumörkum eiga ekki fyrir framfærslukostnaði skv. dæmigerðu neysluviðmiðum velferðarráðuneytis.
Skráarnafn | Stærð | Aðgangur | Lýsing | Skráartegund | |
---|---|---|---|---|---|
GudnyEydal_HeimirHilmars_Fjolskyldubaetur og framfaersla barna.pdf | 540.8 kB | Opinn | Heildartexti | Skoða/Opna |