Vinsamlegast notið þetta auðkenni þegar þið vitnið til verksins eða tengið í það: https://hdl.handle.net/1946/13472
Um nokkurt skeið hefur það verið viðurkennt af hálfu stjórnvalda að breyta þurfi greiðsluþátttöku aldraðra í hjúkrunar- og dvalarrýmum þannig að aldraðir haldi fjárhagslegu sjálfstæði sínu. Það sem vakti áhuga höfundar á efni ritgerðarinnar var sú staðreynd að íbúar á hjúkrunarheimilum greiði ótilgreint endurgjald eftir því hversu mikil réttindi þeir hafi áunnið sér í hinu almenna lífeyrissjóðakerfi.
Lítið hefur verið skrifað um þetta og engir dómar fallið sem beinlínis taka á þessu efni. Eldri borgarar eiga sér fáa málsvara og eru lélegur þrýstihópur. Þótti því höfundi fróðlegt að kanna hvort það stæðist lög að einstaklingur greiddi það sama fyrir að kúra í herbergi í kjallara með öðrum á hjúkrunarheimilinu og aðili sem væri í lúxusherbergi á þriðju hæð með svölum og sér snyrtiaðstöðu.
Víða hefur verið komið við, litið á lögræðislögin og lög sem varða aldraða og þau borin saman við lög sem varða fatlaða.
Skráarnafn | Stærð | Aðgangur | Lýsing | Skráartegund | |
---|---|---|---|---|---|
BS_ritgerð_Helga_Jónsdóttir_Fjárhagslegt_sjálfstæði_eldri_borgara.pdf | 882.86 kB | Opinn | Heildartexti | Skoða/Opna |