Ungfrúin góða og húsið. Kvikmyndaaðlögun

Abstract

Í þessari ritgerð verður fjallað um aðlögun bókmenntaverksins Ungfrúin góða og húsið yfir í kvikmyndaform. Þarna er á ferð verk sem er skrifað af Nóbelskáldinu Halldóri Laxness og síðar sett yfir á kvikmyndaform og leikstýrt af dóttur hans Guðnýju Halldórsdóttur. Sögutími Ungfrúin góða og húsið er í kringum aldarmótin 1900, á þeim tíma þegar borgarastéttin er við lýði. Sagan Ungfrúin góða og húsið kemur út árið 1933, en kvikmyndin kemur út árið 1999. Mikil breyting varð á íslensku menningarsamfélagi á þessum hartnær hundrað árum, en fjallað verður um breytt viðhorf til viðfangs sögunnar á þessum langa tíma. Sérstök áhersla verður lögð á þær kvenímyndir sem koma fyrir í báðum verkum og hvernig ímynd þeirra breytist frá upprunalega verkinu yfir á hvíta tjaldið. Fjallað verður um breytingar á frásögn sögunnar, frá smásöguforminu yfir í handritsformið og svo loks yfir í kvikmyndaformið. Komið verður inn á mismunandi leiðir sem rithöfundurinn Halldór Laxness og leikstjórinn Guðný Halldórsdóttir hafa tiltæk til að koma sýn sinni á framfæri með þeim miðli sem þau beita. Fjallað verður ítarlega um samband þeirra systra og hvernig það litar söguna í heild. Fjallað verður um tengsl Íslands við Danmörku á sögutíma verksins og hvernig þau tengsl lituðu heim kvenna í borgarastéttinni. Fjallað verður um handiðn, listform sem er mikilvægur þáttur í menningu kvenna á þessum sögutíma og spilar stórt hlutverk í Ungfrúin góða og húsið. Einnig verður fjallað um mikilvægi móðurhlutverksins í sögunni og myndinni í tengslum við kvenímyndina.