Herferðir hjálparsamtaka og mannréttindahreyfinga á Íslandi

Abstract

Í þessari ritgerð verður leitast við að svara þeirri spurningu hver hugmyndafræðin sé á bak við herferðir hjálparsamtaka á Íslandi.Í upphafi er stuttlega fjallað um kenningar fræðimanna um heimshyggju (e.cosmopolitanism) og einnig kenningu Roland Barthes um ,,punctum“ og ,,studium“ áhrif ljósmynda. Tekin voru viðtöl við aðila frá fimm mismunandi hjálparsamtökum ogmannréttindahreyfingum er starfa á Íslandi. Niðurstöður viðtalanna eru síðan greind út frá kenningunum. Farið er yfir aðferðafræði samtakanna við skipulagningu herferða og einnigaðferðafræði við val á myndum og hvað samtökunum finnst hafa áhrif á almenning. Helstu niðurstöður eru þær að hjálparsamtök og mannréttindahreyfingar vinni út frá heimshyggju,það er vinni út frá því að styrkja heimssamfélagið og sjá siðferðilega skyldu þeirra við að aðstoða þá sem hana vantar. Samtökin nota öll persónulega nálgun til þess að ná tilalmennings og myndir sem sýna aðstæður, án þess að vanvirða þá sem teknar eru myndir af.Þau reyna að kalla fram punctum áhrif hjá almenningi, það er áhrif sem snertir hann og gerir það að verkum að hann vilji leggja málstaðnum lið.