Vezen

Abstract

Fyrirtíðaspenna. Hér verður ritgerð dreginn út og sagt frá helstu atriðum á hundavaðstígvélum. Þetta er óhlutbundið. Þetta er tæming. Án tímaskyns. Sagt er að forvitni sé tilgangur lífsins. Abstractið er nýja konseptið. Nú verður risið upp úr sleni. Nú orðræðum við þetta.Trant og ég. Upp á kant við líkama og sál.Málglöð táfýla. Tvískinnungur og listamannaveiki. Trapísa á himinhvolfiUllarprógrammog ég gleymdi að setja sokkana í vélina með ullarpeysunni sem amma prjónaði þar sem ermarnar eru alltof langar því amma hafði ekki séð mig svo lengi að hún var búinn að gleyma því að ég væri hættur að stækka. Maður hrörnar eftir 25 ára aldur. Ég verð 26 næsta febrúar en þó búinn að fatta að list er það eina sem skiptir máli á öld vatnsberans, fyrir utan ýmislegt. Nú held ég að ég verði að ræsta út, henda sokkunum í þvottakörfuna,skúra út á hlað hjartans og klára þessa ba(nsettu)-ritgerð. Ég verði rólegri og þá get ég farið að hafa annars konar markmið í huga og þá kemur ástin og þá fer daginn að lengja og þá fæ ég vængi og þá fæ ég klapp á bakið og háa fimmu.Maður getur vanið sig á allt, þarf maður að standa við það sem maður ákveður, ég ætla að setja mér það markmið að vakna kl. 10:13 á morgun hætta að uppfræða mig af lélegum og góðum bíómyndum til kl. 7 á morgnana og vakna kl. 2:89 nútíma rú tína mér, finna mig aftur eftir smá lokatörn sem er e-ð sem ég hefði klárað fyrir löngu en ég er haldinn frestunaráráttu á háu stigi og kvíða vegna of mikillar drykkju og ofáts sem fer í taugakerfið á mér vegna jólanna sem bætist á í ofan á lag en ég þarf að vera með marga bolta á lofti inn í eldinum með öllum hinum járnunum. Maður verður að fylgjast með.Mán. er nýi Þri.Fara burt.Koma aftur.Nú þarf ég að hætta að vera einlægur og byrja að ljúga. Þetta skrifar sig ekki sjálft. Spontant er ekki til. Það sorglega við spontant er að það er alltaf fyrirfram ákveðið. Er hvatvísi rétta orðið. Tungumálið er svo takmarkað. Hvernig á maður að tjá tilfinningar sínar. Allt er yfirlýsing. Þessi ritgerð er eftir kúnstarinnar reglum. Skítamix hugsana sem samviskusamleg er reynt að smygla yfir í huga þinn. Það mun ekkert sitja eftir hjá þér. Þú manst ekki einu sinni hvað þú borðaðir í gær. Það er fótur í þessu. Ég læt gammin geysa og truntu andans þeysa. Þetta er rimmandi fín uxahalasúpa. Nú sparka ég í punginn á þér og kýli þig í sólarplexusinn og rimma rassgat sólarinnar. Nú legg ég hjartað á borðið ásamt mávastellinu og fægða silfrinu. Bon apetít. Vindi út tussutjakknum og heimspekitussunni. Hér verður þjarmað að listagyðjunni og krafist svara. Allabaddarí fransí koppur undir rúmi til að pissa í (takk amma Jonna). Abbalabbalá bíbabbalúla jabbadabbadú skúbbídúbbídú hver ert þú. Vangeta mannsins til þess að svara því hver hann er. Líkaminn er kjötdrasl sem lafir niður úr heilanum.