Vinsamlegast notið þetta auðkenni þegar þið vitnið til verksins eða tengið í það: https://hdl.handle.net/1946/15903
Samningurinn um verndun menningar- og náttúruarfleifðar heimsins var samþykktur á
allsherjarþingi UNESCO þann 16. nóvember 1972 fyrir40 árum síðan. Aðildarríki
samningsins taka höndum saman um að vernda og hlúa að arfleifð heimsins, lýsa yfir
sameiginlegri ábyrgð og skuldbinda sig til að varðveita arfleifðina fyrir komandi
kynslóðir. Að mati UNESCO hafa staðir á heimsminjaskrá mikið aðdráttarafl og eru
meðal fjölsóttustu ferðamannastaða heimsins. Telja samtökin að ferðaþjónusta sem
rekin er á grundvelli sjálfbærrar þróunar hafi möguleika til tekjuöflunar sem gagnast
getur við verndun heimsminjastaða, lagt sitt af mörkum til að bæta lífskjör íbúa
nærsamfélagsins ásamt því að auka vitund gesta um gildi minjanna.
Íslenskar torfbyggingar ásamt tengdu búsetulandslagi eru á yfirlitsskrá sem
fyrirhuguð tilnefning á heimsminjaskrá. Yfirlitsskráin mótar stefnu innan hvers ríkis
með hliðsjón af verndun, kynningarstarfi og ferðaþjónustu. UNESCO hvetur
aðildarríki samningsins til að vinna skrána með þátttöku hagsmunaaðila eins og
sveitastjórna, nærsamfélagsins og frjálsra félagasamtaka.
Torfbyggingarnar eru kórónan í íslenskum byggingararfi, lýsa menningarlegum
gildum samfélagsins ásamt félags- og tæknilegum breytingum sem átt hafa sér stað í
gegnum aldirnar. Því er ljóst að þessar byggingar eru áþreifanlegar minjar um
óáþreifanleg menningarverðmæti sem liggja í þeirri verkþekkingu sem skapaði þau og
ástæða er til að varðveita.
The Convention for the protection of World Culturaland Natural Heritage was
adopted by UNESCO’s General Assembly on November 16th 1972, 40 years ago.
States Parties work together to protect and nurturethe heritage of the world, declare a
joint responsibility and commit to preserve the heritage for future generations. World
Heritage sites have great appeal and are among the most visited tourist destinations of
the world. The organization states that tourism, operated on the basis of sustainable
development, has potential to generate funds, useful for the protection of the World
Heritage sites, and contribute to improve the living of the surrounding community as
well as increase awareness of the value of the sites.
The Icelandic turf buildings along with associated residential landscape are listed
for the proposed nomination on the World Heritage List. The list moulds the policy in
each country with regard to protection, promotion and tourism. UNESCO encourages
member states of the convention, to prepare the tentative list with the participation of
stakeholders such as municipal authorities, NGOs and the surrounding community.
Turf buildings are the gems of Icelandic built heritage. They describe the cultural
values of the community as well as the social and technological changes that have
taken place over the centuries. It is thus clear that these buildings are tangible relics of
intangible cultural wealth that rest in the know-how that created them and are the
reason to preserve them.
Skráarnafn | Stærð | Aðgangur | Lýsing | Skráartegund | |
---|---|---|---|---|---|
BA ritgerð Dagmar Sv. Ingvadóttir endursent.pdf | 414,64 kB | Opinn | Heildartexti | Skoða/Opna |