Vinsamlegast notið þetta auðkenni þegar þið vitnið til verksins eða tengið í það: https://hdl.handle.net/1946/16023
Í samtímanum er sjónvarpið rótgróinn hluti af tilveru barna um heim allan. Þrátt fyrir öra þróun fjölmiðla á öldum ljósvakans virðist þekking á áhrifamætti skjámiðla á félagsþroska og líðan ungra barna vera af skornum skammti. Mikilvægt er því að öðlast vitneskju á afleiðingum sjónvarpsáhorfs þar sem börn eru gjarnan talin áhrifagjörn og auðmótuð. Í ritverki þessu er því leitast við að varpa ljósi á það hvort sjónvarpsáhorf hafi áhrif á hegðun og líðan ungra barna, og hverjar séu hugsanlegar afleiðingar. Jafnframt er ábyrgð og hlutverk foreldra í þessu samhengi tilgreint. Í hnotskurn gefa niðurstöður rítsmíðarinnar vísbendingar um að horfi ung börn á ofbeldisefni í sjónvarpi séu þau líklegri til að sýna af sér árásargirni, upplifa hræðsluviðbrögð og þróa með sér ónæmi fyrir ofbeldi. Varðandi jákvæð áhrif áhorfs, þá eru enn skiptar skoðanir í fræðaheiminum um raunverulegt gildi fræðsluáhrifa sjónvarpsins. Enn fremur kom á daginn að ábyrgð foreldra er ærin. Með því að vera virkir þátttakendur í sjónvarpsveruleika barnsins, ásamt því að beita viðeigandi aðferðum, virðist möglegt að takmarka umtalsvert neikvæð áhrif sjónvarpsáhorfs.
Verkið er í megin atriðum rannsóknarritgerð byggð á fræðilegum heimildum, en jafnframt var framkvæmd smárannsókn til að öðlast innsýn í gæði barnaefnis sem íslenskar sjónvarpsstöðvar sýna. Ljóst er að talsverður hluti barnaefnisins orkar augljóslega tvímælis og er illa til fundinn fyrir unga áhorfendur.
Skráarnafn | Stærð | Aðgangur | Lýsing | Skráartegund | |
---|---|---|---|---|---|
BA_ritgerd_SunnaDis2013.pdf | 2,05 MB | Opinn | Heildartexti | Skoða/Opna |