Að vera gestgjafi en ekki afgreiðslumaður : samkeppnisforskot á grundvelli mannauðs

Abstract

Síðustu ár er eins og heimurinn hafi skroppið saman.Áhrifa hnattvæðingarinnar(e.globalization)gætir allt í kringumokkur. Það er eins og við séum nær öðrum löndum en áður, þófjarlægðin sé vissulega sú sama.Hraðinn er orðinn svo mikill, samskiptin svo ör og auðveld ogþar með hafa markaðssvæði fyrirtækja stækkað.Þetta hefur sína kosti þar sem fleiri fyrirtæki hafa tækifæritil að auka starfsemi sína. Á sama tíma er þó erfitt að vekjaeftirtekt í upplsýsingafrumskóginum. (Kotler, Armstrong, Wongog Saunders,2008). Fyrirtæki hafa þurft að bregðast við þessumbreytingum með því að endurhugsa markaðssetningu sína til aðvekja athygli og eftirtekt – og ná hinu margumrædda samkeppnisforskoti.Segja má að þjónustufyrirtæki selji tilfinningar og upplifanirfrekar en vörur. Viðskiptavinir halda engu eftir þegar þeirhafa lokið viðskiptunum nema minningum um það hvernig var.Það eru því ekki sömu áherslur í markaðsmálum hjá þeim sem seljavörur og þeim sem selja þjónustu. Þeir sem selja þjónustu þurfaað leggja áherslu á að stjórna þeirri upplifun sem hver og einnverður fyrir þegar hann kaupir þjónustuna. Aðferðir mannauðsstjórnunar koma þarna inn á sjónarsvið markaðsstjórans.Til að unnt sé að skapa ákveðna upplifun, með það að marki aðskapa virði fyrir viðskiptavini og þar með aðgreiningu, þarfað halda rétt á spilunum við val starfsmanna og þjálfun þeirra.Fyrirtæki sem tekst að skapa sér samkeppnisforskot vegna mannauðsins sem starfar innan veggja þess hefur sterka aðgreiningu frá öðrum. Aðgreining með framúrskarandi mannauði ereitthvað sem keppinautar geta ekki ,,afritað” og er því afarsterk. (Kotler, Bowen og Makens, 2009).Í þessu verkefni verða leiðir til þessa teknar til athugunar,og heimfærðar á starfsemi veitingastaðarins Gló.