Using Video Modeling via iPad to Improve the Participation of a Child with an Autism Spectrum Disorder in Reciprocal Play with Peers

Abstract

Börn með einhverfurófsröskun sýna skerta getu til þess að taka þátt í félagslegum samskiptum, skerta færni í máli og tjáskiptum og sérkennilega og áráttukennda hegðun. Í þessari rannsókn var myndbandseftirhermun notuð til þess að bæta þátttöku í gagnkvæmum leik við jafnaldra. Þátttakandi var fimm ára drengur sem greindur var með röskun á einhverfurófi. Snið margþætts grunnskeiðs milli mismunandi aðstæðna hjá drengnum var notað til þess að meta áhrif myndbandseftirhermunar. Í aðstæðum A var tímabil grunnskeiðs, myndbandseftirhermunar og brottnámsskeið þar sem myndband er tekið út aftur líkt og á grunnskeiði, í samanburði við grunnskeið í aðstæðum B. Þrjár fylgibreytur voru mældar, það er töf til frumkvæðis til leiks, tími í gagnkvæmum leik, tíðni orða og hljóða á leiktíma. Niðurstöður gáfu til kynna að myndbandseftirhermun minnkaði töf á frumkvæði til leiks en jók tíma sem varið var í gagnkvæman leik og tíðni orða og hljóða í leik.

Children with disorders of the autism spectrum are impaired in their social interaction and communication and they show restricted, repetitive and stereotyped patterns in their behavior, interests and activities. In this study video modeling was used to improve the participation of a 5-year-old boy diagnosed with an autism spectrum disorder in reciprocal play with peers. Multiple-baseline within child across situations was used to assess the effect. In situation A there was a baseline, video modeling and withdrawal period compared to baseline period in situation B. Three dependent variables were measured: Delay of initiative to play, time spent in reciprocal play and frequency of sounds and words made. Results indicate that video modeling did decrease the delay of initiative to play and increase the time spent in reciprocal play and the frequency of words and sounds made during playtime.