Vinsamlegast notið þetta auðkenni þegar þið vitnið til verksins eða tengið í það: https://hdl.handle.net/1946/18951
Hugmyndafræðin „skóli án aðgreiningar“ eða „skóli fyrir alla“ hefur öðlast sífellt meiri vinsældir á síðustu áratugum og íslenskt stjórnvöld hafa samþykkt að vinna eftir þessari hugmyndafræði. Í þessu verkefni er leitast við að fá innsýn í hvernig til hefur tekist og hvernig hefur gengið að vinna eftir þessari hugmyndafræði í skólakerfinu. Við könnuðum viðhorf foreldra grunnskólabarna til þessarar stefnu og rýndum í rannsóknir sem þegar hafa verið gerðar á viðfangsefninu. Tekin voru viðtöl við tvær mæður sem eiga börn á grunnskólaaldri. Mæðurnar hafa ólíkan bakgrunn auk þess sem börn þeirra eru ólík, annað barnið er í almennum skóla en hin á barn í sérskóla. Gengið var út frá þremur meginspurningum sem tengdust viðhorfum þeirra til skóla án aðgreiningar. Helstu niðurstöðurnar eru á þá leið að mæðurnar hugsuðu lítið um hugmyndafræðina sjálfa og vildu fyrst og fremst að börnum sínum liði vel, óháð því í hvaða skóla þau gengu. Blandaðir bekkir virtust skipta þær minna máli.
Skráarnafn | Stærð | Aðgangur | Lýsing | Skráartegund | |
---|---|---|---|---|---|
B.Ed Hjólið sem ískrar mest fær alla smurninguna Guðný Maja Riba og Sigríður Gunnarsdóttir.pdf | 573,89 kB | Opinn | Heildartexti | Skoða/Opna | |
skemman.pdf | 87,76 kB | Takmarkaður (HÁ) |