is Íslenska en English

Lokaverkefni (Meistara)

Háskóli Íslands > Heilbrigðisvísindasvið > Meistaraprófsritgerðir - Heilbrigðisvísindasvið >

Vinsamlegast notið þetta auðkenni þegar þið vitnið til verksins eða tengið í það: http://hdl.handle.net/1946/35110

Titill: 
  • Titill er á ensku The Impact of Regulatory Interventions on the Use of Diclofenac
  • Áhrif reglugerðaríhlutunar varðandi notkun diklófenaks
Námsstig: 
  • Meistara
Útdráttur: 
  • Útdráttur er á ensku

    In 2013, a safety-related referral procedure concluded that diclofenac was associated with an increased cardiovascular risk and resulted in warnings, contraindications, and changes to the product information were implemented in the European Union Member States. The objective of this study was to evaluate the impact of this regulatory intervention on diclofenac by assessing the usage patterns from 2009 to 2019. This assessment was performed for diclofenac use in general as well as for patient groups with different baseline risks for cardiovascular events. Data from the Clinical Practice Research Database, a primary care database including primary care patients from the United Kingdom was used. Prevalence, incidence, discontinuation of diclofenac use, and switching to alternative analgesics were assessed by using a segmented regression of interrupted time series analysis. A total of 993.835 patients received at least a single diclofenac prescription during the study period. Prevalence fell from 5.2 to 1.5 per 100 persons and incidence fell from 1.7 to 0.4 per 100 persons during the study period, whereas the discontinuation was constant and switching to alternative analgesic had an unusual pattern. The intervention was associated with a significant decline in prevalence (-0.560, P = <.001) and incidence (-0.158, P = <.001) immediately after 2013. However, no significant changes were observed for discontinuation (-1.125, P = .435) and switching to other analgesics (0.363, P = .086). When looking specifically at different risk groups, significant changes were not seen in discontinuation and switching in patients belonging to the high-risk group immediately after the intervention, as would have been expected. In conclusion, the regulatory intervention for diclofenac had a significant impact on decreasing prevalence and incidence on diclofenac use, while there was no significant impact on the discontinuation and switch rate. The intervention had a less impact on patients with high risk for cardiovascular events.

  • Árið 2013 var niðurstaðan af málskotsaðferð (e. referral procedure) vegna lyfjagátar að diklófenak væri tengt aukinni hættu á hjarta- og æðasjúkdómum og viðvaranir, frábendingar og breytingar á lyfjaupplýsingum, meðal annars á fylgiseðli lyfs, var framkvæmd í aðildarríkjum Evrópasambandsins. Markmið þessarar rannsóknar var að meta áhrif þessarar reglugerðaríhlutunar á notkun diklófenaks, með því að leggja áherslu á notkunarmynstur diklófenaks frá 2009 til 2019. Þetta mat var framkvæmd á almennri notkun diklófenaks og auk þess á sjúklingahópum með mismunandi grunnáhættu á hjarta- og æðasjúkdómum. Notast var við gögn frá Clinical Practice Research Datalink frá Bretlandi, sem er gagnagrunnur og þar á meðal breska sjúklingar í meðferð hjá heimilislæknum. Tíðni á algengi, nýgengi, meðferðarrofi diklófenaks og skipting yfir í önnur verkjalyf var metin með aðgreiningar aðhvarfsgreiningu frá rofinni tímaraðagreiningu. Samtals voru 993.835 sjúklingar sem fengu að minnsta kosti einn diklófenak lyfseðil á rannsóknartímabilinu. Meðan á rannsóknartímabilinu, þá féll algengi úr 5.2 í 1.5 á hverja 100 einstaklinga og nýgengi féll úr 1.7 í 0.4 á hverja 100 einstaklinga, meðan að meðferðarrof var tiltölulega stöðugt og skipti yfir í önnur verkjalyf var með einkennilegt mynstur. Reglugerðaríhlutunin tengdist marktækri lækkun á algengi (-0.560, P = <.001) og nýgengi (-0.158, P = <.001) strax eftir 2013. Hins vegar, það voru engar marktækar útkomur á tíðni meðferðarrof (-1.125, P = .435) né skiptingin yfir í önnur verkjalyf (0.363, P = .086). Þegar mismunandi áhættuhópar voru skoðaðir, þá sáust engar marktækar breytingar strax eftir íhlutunina, sem hefði mátt gera ráð fyrir, á meðferðarrofi og skiptingum hjá sjúklingunum sem tilheyrðu hópnum í mestu áhættu. Niðurstaðan var sú að reglugerðaríhlutun á diklófenaki lækkaði algengi og nýgengi á notkun diklófenaks marktækt, meðan að engin marktæk áhrif sáust á tíðni meðferðarrofs og skiptinga yfir í önnur verkjalyf. Íhlutunina hafði minni áhrif á sjúklingana með mikla áhættu á hjarta- og æðasjúkdómum.

Samþykkt: 
  • 28.4.2020
URI: 
  • http://hdl.handle.net/1946/35110


Skrár
Skráarnafn Stærð AðgangurLýsingSkráartegund 
MScverkefni_JLFS.pdf1.61 MBOpinnHeildartextiPDFSkoða/Opna
Yfirlysing_JeanneSicat_27april2020_v2.pdf405.52 kBLokaðurYfirlýsingPDF