Please use this identifier to cite or link to this item: https://hdl.handle.net/1946/22275
Umfjöllunarefni ritgerðarinnar er skuldsettar yfirtökur, en ætlunin er að gefa samfellda lýsingu á þeim reglum sem gilda um takmarkanir á frádráttarbærni vaxtagjalda í kjölfar skuldsettrar yfirtöku og að greina þær og skýra. Auk þess að fjalla um framangreint hugtak og reglur sem gilda um frádráttarbærni vaxtagjalda samkvæmt íslenskum tekjuskattslögum, fjallar ritgerðin um það hvort núverandi skattalög teljist fullnægjandi og hvort félögum séu aðrar leiðir færar, en að sameina félög sín með öfugum samruna, til að ná fram samskonar skattalegri hagræðingu. Meðal annars er skoðað hvort skattaréttarleg staða fyrirtækja væri sú sama ef félögin hefðu verið samsköttuð en ekki sameinuð auk þess hvort skattaréttarleg niðurstaða hefði verið með öðru móti ef samruni hefði verið í formi venjulegs samruna.
Meginniðurstöður ritgerðarinnar eru fjórar. Í fyrsta lagi er íslensk skattalöggjöf verulega óljós og er heimild til að takmarka frádrátt vaxta rekstraraðila í skattskilum óskýr. Dómstólar hafa þó komist að þeirri niðurstöðu í nýlegum dómum að vextir séu ekki frádráttarbærir þegar um skuldsetta yfirtöku í kjölfar öfugs samruna er að ræða skv. 1. tl. 1. mgr. 31. gr., sbr. 1. mgr. 49. gr. laga nr. 90/2003 um tekjuskatt. Í öðru lagi hefur höfundur komist að þeirri niðurstöðu að hugsanlega sé unnt að beita skattasniðgöngu ákvæði 57. gr. tsl., til að takmarka vaxtafrádrátt í kjölfar skuldsettrar yfirtöku. Á umrætt ákvæði reynir hins vegar einungis á, þegar önnur ákvæði tekjuskattslaga taka ekki á slíkum frádrætti. Í þriðja lagi hefur höfundur komist að þeirri niðurstöðu að félögum hefði verið unnt að samskatta sig í stað sameiningar til að ná fram samskonar skattalegri hagræðingu. Að lokum telur höfundur að það ætti ekki að skipta neinu máli þótt félög séu sameinuð með venjulegum lóðréttum samruna í stað öfugs samruna, skattaréttarleg niðurstaða yrði að öllum líkindum sú sama.
The topic of this thesis is leveraged buyout. The main purpose of this thesis is to provide a comprehensive description of the rules which are applied in relation to tax- deductible interest expense when leveraged buyout is executed and how Icelandic courts interpret these rules. Secondly, the aim of the thesis is to assess whether current statutory provision in tax law are sufficient enough to deter future infringements and whether companies can choose alternatives to, leveraged buyout followed by reversed acquisitions, to reach similar tax rationalization. Among other things whether taxation would be the same if the companies would be jointly taxed instead of being merged and also whether taxation would be the same if the merge had been in the form of ordinary vertical merger.
The main findings of this thesis are four. Firstly, that Icelandic tax statutory provisions are very ambiguous and sources to tax-deductible interest expense is unclear. The Supreme court in Iceland has reached the conclusion in recent cases that interest is not deductible when a company applies leveraged buyout followed by a reversed acquisition, according to article 31 cf. article 49 of the Icelandic income tax act. Secondly, the author came to the conclusion that it is arguable that courts can apply article 57 of the Icelandic income tax act to limit interest deduction when a company applies leveraged buyout followed by a reversed acquisition. The provision is however only considered when other provision of the Income tax act do not apply to such tax deduction. Thirdly, the author came to the conclusion that companies can be jointly taxed instead of merged and reach a similar kind of tax rationalization. Lastly, the author presumes that it would not make any difference if companies are combined with vertical merging instead of reverse merging, the tax outcome would probably be the same.
Filename | Size | Visibility | Description | Format | |
---|---|---|---|---|---|
ritgerð.pdf | 542.92 kB | Open | Complete Text | View/Open |