Mat hjúkrunarfræðinga á bráðamóttöku Landspítala á eigin hæfni

Abstract

Hæfni hjúkrunarfræðinga er einn af lykilþáttum sem hafa áhrif á gæði heilbrigðisþjónustu og öryggi sjúklinga. Til að tryggja megi gæði þjónustunnar þarf hæfni hjúkrunarfræðinga ávallt að vera í takt við þarfir sjúklinga og þær kröfur sem gerðar eru til hjúkrunarfræðinga á hverjum tíma. Tilgangur rannsóknarinnar var að kanna og lýsa hvernig íslenskir hjúkrunarfræðingar á bráðamóttöku meta hæfni sína. Markmiðið með því var að afla upplýsinga sem nýta megi við starfsþróun, aðlögun, kennslu og fræðslu. Aðferðin var megindleg lýsandi þversniðsathugun sem gerð var í febrúar til apríl 2015. Þátttakendur voru 76 (81%) hjúkrunarfræðingar á bráðamóttöku Landspítala. Notað var viðurkennt finnskt mælitæki, Nurse Competence Scale (NCS), og var það þýtt og staðfært fyrir íslenskar aðstæður. Mælitækið er sjálfsmat sem inniheldur 73 spurningar sem skiptast í sjö hæfniþætti. Gögnin voru greind með lýsandi tölfræði og aðhvarfsgreiningu.Aðeins í einum hæfniþætti, Umönnun, voru það þátttakendur með lengstan starfsaldur eða yfir 20 ára starfsreynslu sem mátu hæfni sína mesta eða 8,33. Meðaltalsgildi fyrir þennan hæfniþátt var 7,67. Oftast voru það hjúkrunarfræðingar með 10-15 ára starfsreynslu sem mátu hæfni sína hæsta og var það í hæfniþáttunum Stjórnun í aðstæðum, Hjúkrunaríhlutanir, Trygging gæða og Starfshlutverk. Í hæfniþáttunum Kennsluhlutverk og Greiningar voru það hins vegar hjúkrunarfræðingar með 15-20 ára starfsreynslu sem mátu hæfni sína mesta. Munurinn var marktækur á milli starfsaldurshópa í hæfniþáttunum Kennsluhlutverk (p=0,010), Hjúkrunaríhlutanir (p=0,030), Starfshlutverk (p=0,048) og heildarhæfni (p=0,040). Hæfni hjúkrunarfræðinga óx mest á milli fimm og tíu ára starfsaldurs en nær eftir það ákveðnu jafnvægi og fór í sumum tilfellum dalandi. Mismunandi hæfniþættir eru ríkjandi eftir starfsaldri hjúkrunarfræðinga og má draga þá ályktun að starfsþróun þurfi að vera virk allan starfsferilinn og hún þurfi að taka mið af starfsreynslu. Á þann hátt má hugsanlega draga úr brottfalli úr starfi og auka öryggi í þjónustu bráðamóttökunnar.

Nurse competence is a key factor affecting quality of care and patient safety. To ensure quality of care, nurses’ competence must always be in step with patients’ needs and standards of nursing care. The aim of this study was to explore and describe Icelandic emergency nurses’ self-assessment of competence. The goal was to gather information that can be used for professional development and continuing education activities. This was a cross-sectional descriptive study. Participants were 76 (81%) nurses working at the Emergency department of Landspitali-University Hospital, Iceland. A Finnish instrument, the Nurse Competence Scale, translated and adapted to Icelandic context, was used to collect data. Data was collected from February to April 2015. This 73 items instrument has seven nursing domains. Data were analyzed using descriptive statistics and logistic regression. Participants with over 20 years experience assessed their competence higher in the Helping role domain than nurses with shorter experience; while nurses with 10 to 15 years experience assessed their competence higher than other participants in four of the seven domains; Ensuring quality, Managing situations, Therapeutic interventions and Work role. In the domains of Teaching and coaching, and Diagnostic functions nurses with 15 to 20 years work experience assessed their competence higher than other participants. Work experience was significantly associated with more competence in the following domains:Teaching and coaching (p=0,010), Therapeutic interventions (p=0,030), Work role (p=0,048) and Overall competence (p=0,040). Overall competence increased the most between 5 to 10 years of experience, reached a certain balance after 10 years and then declined in some instances. Different domains of competence were dominant depending on length of professional experience. Therefore, professional development must be continuous throughout nurses’ career, while taking into account previous professional experience. The retention of nurses may then increase as well as the quality of care at the Emergency department.