Fjölmenningarhyggja: Kenningar Arend Lijphart og tengsl þeirra við friðarumleitanir í Búrúndí, Rúanda og Suður-Afríku

Abstract

Fjölmenningarhyggjan var fyrst notuð til að útskýra stjórnmálalegan stöðugleika íBelgíu, Sviss og Hollandi. Kenningin var að sá óstöðugleiki sem skapast gæti af innriklofningsþáttum væri hægt að sefa með þáttöku elítu með fjölmenningarhyggjustofnunum. Kenningarnar voru þróaðar frekar af Arend Lijphart sem skilgreindi beturþau skilyrði sem þurfti til að koma á stöðugu lýðræði í ríkjum þar sem djúpiklofningsþættir eru fyrirferðamiklir. Hann þróaði kenninguna enn frekar yfir í almenntmódel “samstöðu módelið” sem var að hans mati fyrirmyndar módel fyrir klofinsamfélög. Fjölmenningarhyggjan hefur ávallt verið umdeild og átt sínastuðningamenn sem og gagnrýnendur. Í ritgerðinni er skoðað tilraunir til lýðræðisRúands, Búrúndí og Suður-Afríku og kannað hvort að fjölmenningarhyggjan getiútskýrt mismunandi útkomur þessara lýðræðistilrauna. Það er niðurstaðaritgerðarinnar að fjölmenningarhyggjan geti útskýrt að hluta hvernig fór og einnig aðmeiri hlutfallsleg völd minnihlutahópa en hlutfall þeirra er í ríkinu sé líkast til ekki áhrifavaldur á lýðræðislegan stöðugleika.