Vinsamlegast notið þetta auðkenni þegar þið vitnið til verksins eða tengið í það: http://hdl.handle.net/1946/23747
Markmið ritgerðarinnar er að skoða helstu hnjámeiðsli í handknattleik sem orsakast vegna slysa, inngrip læknis og sjúkraþjálfara eftir að leikmenn hafa orðið fyrir meiðslum og aðkomu íþróttafræðinga og endurhæfingu.
Mikið álag er á neðri útlimi í handknattleik og þá sérstaklega hnéliðinn. Hátt hlutfall meiðsla í handknattleik eru á neðri útlimum. Hraðar stefnubreytingar, harðar lendingar og snerting milli leikmanna eru einkennandi og verða alverlegustu meiðslin á hné oftast við þessar aðstæður. Alvarlegustu meiðslin geta orsakað langa endurhæfingu og fjarveru frá æfingum og keppni.
Það er ljóst að fyrirbyggandi æfingar gegn hnjámeiðslum ættu að vera fastur liður í æfingaáætlunum hjá öllum handknattleiksmönnum og þá sérstaklega á meðal kvenna sem hafa mun hærri tilhneigingu að verða fyrir fremri krossbandaskaða heldur en karlmenn
Skráarnafn | Stærð | Aðgangur | Lýsing | Skráartegund | |
---|---|---|---|---|---|
Hnémeiðslmeðalhandkn.pdf | 5.13 MB | Opinn | Heildartexti | Skoða/Opna |