is Íslenska en English

Lokaverkefni (Meistara)

Háskólinn í Reykjavík > Tæknisvið / School of Technology > MEd/MPM/MSc Verkfræðideild (áður Tækni- og verkfræðideild) og íþróttafræðideild -2019 / Department of Engineering (was Dep. of Science and Engineering) >

Vinsamlegast notið þetta auðkenni þegar þið vitnið til verksins eða tengið í það: http://hdl.handle.net/1946/23804

Titill: 
  • Titill er á ensku Validation of a new method to assess respiratory effort non-invasively
  • Ný aðferðarfræði til mats á öndunarerfiði í svefni
Námsstig: 
  • Meistara
Útdráttur: 
  • Útdráttur er á ensku

    Study Objectives: To compare esophageal pressure (Pes) manometry as a measurement of respiratory effort with two, novel signals derived from calibrated respiratory inductive plethysmography (cRIP).
    Design: Cross-sectional study.
    Setting: Landspitali - The National University Hospital of Iceland.
    Participants: 31 subjects (18 males and 13 females, mean ± standard deviation; body mass index 29.9 ± 5.4 kg/m2 , age 47.1 ± 12.9 years, apnea-hypopnea index = 9.3 ± 9.6 per hour).
    Measurements and Results: Respiratory effort was assessed simultaneously with Pes manometry and cRIP. It is assumed that the breathing movement from the cRIP can be divided into two components, i.e. breathing component and a non-breathing component. Hence, two novel signals were derived from cRIP belts, i.e. cRIP-1 and cRIP-2. These are thought by the authors to reflect two parameters, the former the respiratory drive, and the latter the respiratory effort. Scored events in the cRIP signals were compared with scored events in the Pes signal. Furthermore, it was investigated if cRIP-1, cRIP-2, or Pes events preceded arousals. The sensitivity and positive predictive value (PPV) of scoring respiratory effort (RE) events manually using Pes compared to cRIP-2 was 0.50 and 0.43, respectively. Significant difference was found in the sensitivity of Pes followed by cRIP-1 in sleep stage N1, between N2 and REM (p<0.001). Also, between cRIP-1, N1 and N3 (p=0.001). The correlation coefficient between the number of RE events per patient determined by Pes measurement and cRIP-1 and cRIP-2 was 0.66 and 0.34, respectively. The correlation coefficient between the number of arousals determined by Pes compared with cRIP-1 and cRIP-2 was 0.88 and 0.44, respectively.
    Conclusions: cRIP-1 and cRIP-2 are important addition and may be very useful in choosing the right treatment option for patients. The cRIP-1 is better in predicting RERA, thus might serve as an alternative to the highly invasive Pes method.

  • Markmið verkefnis: Samanburður tveggja mæliaðferða til mats á öndunarerfiði í svefni, annars vegar með vélindaþrýstingsnema (Pes) og hins vegar með hefðbundnum öndunarbeltum í svefnmælingu.
    Hönnun rannsóknar: Megindleg þverskurðsrannsókn.
    Vettvangur rannsóknar: Landspítalinn Háskólasjúkrahús.
    Þátttakendur: 31 viðfangsefni (18 karlmenn og 13 kvenmenn, meðaltal ± staðalfrávik; BMI = 29.90 ± 5.40, aldur = 47.10 ± 12.90, AHI = 9.30 ± 9.60).
    Aðferðarfræði og niðurstöður: Öndunarerfiði var mælt samtímis með vélindaþrýstingsnema og kvörðuðum öndunarbeltum (cRIP) í svefnmælingu. Gert var ráð fyrir að öndunarhreyfingu væri hægt að skipta í tvo þætti, þ.e. öndunarhreyfingu og van-öndunarhreyfingu, þar af leiðandi voru tvö ný merki voru leidd út, út frá merkinu frá öndunarbeltum, þ.e. cRIP-1 og cRIP-2. Þessum merkjum er ætlað að endurspegla tvo þætti, sá fyrri öndunardrifkraft, og sá seinni öndunarerfiði. Skoraðir viðburður fengnir út úr cRIP voru bornir saman við skoraða viðburði í Pes. Þar að auki var kannað hvort cRIP-1, cRIP-2 eða Pes koma á undan örvökum (e. arousals). Næmni og jákvætt forspársgildi fyrir öndunarerfiði, sem var handskorað (e. manually scored) fyrir Pes merkin annars vegar og cRIP-1 og cRIP-2 hins vegar, var borið saman og útkoman var 0.50 og 0.43, hvor um sig. Marktækur munur fannst milli næmnisgilda hjá Pes, þar sem cRIP-1 fylgdi eftir í svefnstigi N1 og í svefnstigum N2 og REM (p<0.001). Þar að auki í cRIP-1, N1 og N3 (p=0.001). Fylgnistuðull milli fjölda öndunarerfiðisatburða, mælda með Pes annars vegar og með cRIP-1 og cRIP-2 hins vegar, var 0.66 og 0.34, hvor fyrir sig. Fylgnistuðull milli fjölda örvaka, mælda annars vegar með Pes, hins vegar með cRIP-1 og cRIP-2, var 0.88 og 0.44, hvor um sig.
    Ályktanir: cRIP-1 og cRIP-2 eru mikilvæg viðbót og gætu þjónað mikilvægum tilgangi í vali á réttu meðferðarrúrræði. cRIP-1 er betra merki þegar kemur að spá fyrir um örvökur og mætti því koma í staðinn fyrir ífarandi (e. invasive) Pes aðferðarfræði.

Samþykkt: 
  • 18.2.2016
URI: 
  • http://hdl.handle.net/1946/23804


Skrár
Skráarnafn Stærð AðgangurLýsingSkráartegund 
Serwatko_Msc_MS_yfirfarid.pdf2.15 MBOpinnHeildartextiPDFSkoða/Opna