Vinsamlegast notið þetta auðkenni þegar þið vitnið til verksins eða tengið í það: http://hdl.handle.net/1946/25377
Sýningin Njála var frumsýnd í Borgarleikhúsinu 30. desember 2015. Sýningin hefur fengið góðar viðtökur þrátt fyrir um margt óvenjulega uppsetningu á íslensku bókmenntaverki. Brennu-Njáls saga gæti flokkast sem erfið saga til sviðsetningar vegna stærðar sinnar, allavega ef hún yrði flutt á hefðbundinn hátt en með hefðbundnum hætti á ég við endurspeglun á raunverulegum og/eða kunnuglegum atburðum. Uppsetning Njálu og vinnuaðferðir Þorleifs Arnarssonar hafa yfir sér Brechtískt yfirbragð að mati höfundar ritgerðarinnar en í ritgerðinni ber hann saman kenningar Brecht við sýninguna Njálu til þess að fá úr því skorið hvort það standist skoðun. Bertolt Brecht þróaði sínar kenningar um leikhús sem kallast hið epíska en þess lags leikhús hafnar því hefðbundna leikhúsi þar sem hefðin ræður ríkjum í uppsetningu og framsetningu og fátt kemur á óvart hvað þá þætti varðar. Stiklað verður á stóru í gegnum söguna sjálfa, æfingaferli og uppsetningu sýningarinnar, vinnuaðferðir Brecht og ráðleggingum hans til annara leikstjóra og leikara. Höfundur ritgerðarinnar ber þessa þætti saman og kemst að því að samhljómur er þónokkur með kenningum Brechts og uppsetningarinnar á Njálu.
Skráarnafn | Stærð | Aðgangur | Lýsing | Skráartegund | |
---|---|---|---|---|---|
BrynjarV_BaRitg_260216.pdf | 418.69 kB | Lokaður til...05.01.2100 | Heildartexti |