Greining á frammistöðu íslenskra leikmanna í efstu deild karla í 3+2 reglunni og 4+1 reglunni

Abstract

Viðfangsefni rannsóknarinnar var að greina frammistöðu íslenskra og erlendra leikmanna í tveimur mismunandi reglum um erlendra leikmenn í íslenskum körfuknattleik, annars vegar 3+2 reglunni og hins vegar 4+1 reglunni. Niðurstöður rannsóknarinnar voru unnar úr tölfræði af vef Körfuknattleikssambands Íslands og úr viðtölum við fjóra þjálfara í efstu deild karla, tveimur af höfuðborgarsvæðinu og landsbyggð nær og tveimur frá landsbyggð fjær. Helstu niðurstöður voru að í flestum tölfræðiþáttum var frammistaða íslenskra leikmanna betri á fyrsta ári 4+1 reglunnar en á tímabilinu sem 3+2 reglan var í gildi. Á öðru og þriðja tímabili 4+1 reglunnar dalaði frammistaða íslenskra leikmanna í flestum tölfræðiþáttum. Frammistaða erlendra leikmanna batnaði jafnt og þétt yfir tímabilin fjögur. Þrír af þeim fjórum þjálfurum sem rætt var við fannst íslenskir leikmenn ekki hafa bætt sig á meðan 4+1 reglan hefur verið í gildi. Allir þjálfararnir voru sammála um að gæði deildarinnar væru minni í 4+1 reglunni en öðrum reglum sem hafa verið í gildi og setja spurningamerki við hvort 12 liða deild standi undir sér.