Fjallagrös á 20. öld, grasaferðir og notkun

Abstract

Ritgerðinni er ætlað að varpa ljósi á hvernig nýtingu fjallgrasa var háttað á 20. öld og þær breytingar sem urðu á notkun þeirra. Ritgerðin skiptist í þrjá kafla og í fyrsta kafla er farið yfir hverskonar jurtir fjallagrös eru og hvar þau helst vaxa. Í öðrum kafla sem er tvískiptur er reynt að sýna fram á breytilega notkun grasanna á fyrri hluta aldarinnar og svo á þeim síðari. Notkun fjallagrasa er talsverð við upphaf aldarinnar en svo virðist sem hún fjari út og nánast hverfur um miðbik hennar. Í þeirri umræðu var helst farið yfir hvernig grösum var safnað, við hvaða skilyrði var best að tína þau, hvernig þau voru verkuð, geymd og nýtt. Um síðari hluta aldarinnar má sjá hvernig notkun fjallagrasa er endurvakin. Það mætti segja að fjallagrös hafi enn verið stór þáttur í mataræði og lífsafkomu fólks fyrri hluta aldarinnar en með auknu vöruframboði og tæknivæðingu minnkaði þörfin fyrir þeim. Hefðin er því endurvakin en á breyttum forsendum, frá því að vera nauðsynlegur hluti lífsafkomu fólks yfir í það að standa vörð um gamla þjóðhætti og matarkistu náttúrunnar.