Börn, skilnaðir og Þjóðkirkjan

Abstract

Ritgerð þessi fjallar um börn sem hafa gengið í gegnum skilnað foreldra sinna.Ritgerðin byggir fyrst og fremst á rannsóknum sem fram hafa farið hérlendissem og erlendis um málefni skilnaðarbarna og leiðir sem taldar eru til úrbótaþeim til handa. Vitnað er í samtöl við ýmsa fagaðila í skilnaðaráðgjöf ogfræðslu til foreldra. Skyggnst er inn í verkefnið Áfram ábyrg, áhrif skilnaða ábörn og leiðir til úrbóta, sem Félagsþjónustan í Reykjanesbæ ásamtKeflavíkurkirkju eru með í undirbúningi. Sérstaklega er leitað í skrif BenediktsJóhannssonar sálfræðings hjá Fjölskylduþjónustu kirkjunnar, en hann hefurgefið út töluvert af greinum og bókum er fjalla um málefni skilnaðarbarna ogfjölskyldur þeirra. Hlutverk Þjóðkirkjunnar og skyldur hennar gagnvartskilnaðarfjölskyldum eru einnig reifuð. Niðurstöður þeirrar umræðu eru aðÞjóðkirkjan ásamt félagsþjónustu ætti að hafa í huga nána samvinnu sem miðarað markvissri vinnu sem hefur það að leiðarljósi að hlú betur að börnum ískilnaðaraðstæðum og gæta að réttindum þeirra sér í lagi í ljósi þeirraerfiðleika sem blasa við íslensku þjóðfélagi. Ýmislegt bendir til þess aðhagsmunir skilnaðarbarna séu oft ekki hafðir að leiðarljósi við nýja sambúðforeldra. Einnig benda rannsóknir til þess að oft á tíðum fái börnin ekki nægantíma með því foreldri sem flyst burt, það dragi því verulega úr umgengni ogsamskiptum við umgengnisforeldri með tímanum. Hlutverk Þjóðkirkju Íslands,í samvinnu við félagsþjónustu, gæti því verið að auka framboð á fræðslu fráfagfólki, skilnaðarfjölskyldum að kostnaðarlausu og Þjóðkirkjan ætti að takavirkan þátt í slíkri fræðslu. Í lok ritgerðar eru settar fram tillögur til úrbóta.