Að vera hluti af hversdagsleikanum. Áhrif náms og atvinnu á meðan afplánun stendur

Abstract

Í ritgerð þessari, sem er til 12 eininga í félagsráðgjöf, verður fjallað um áhrif náms og atvinnu innan fangelsa hér á landi. Það gera sér ekki allir grein fyrir því hversu erfitt það er fyrir einstakling að vera sviptur frelsi og fá ekki að vera hluti af hversdagsleikanum lengur. Miklu máli skiptir fyrir hvern og einn að hafa trú á sjálfum sér þrátt fyrir frelsissviptingu og því er mikilvægt fyrir fangann að stunda nám og vinnu á meðan afplánun stendur þar sem það hefur gríðarlega mikil áhrif á hann. Í ritgerðinni verður fjallað um kenningar sem tengjast efninu ásamt því að greint verður frá rannsóknum sem hafa verið gerðar á viðfangsefninu. Félagsleg hugtök sem tengjast afbrotum verða skoðuð og einnig íslenska réttarkerfið, íslensk fangelsi og hið mikilvæga starf félagsráðgjafa innan íslenska réttarkerfisins. Helstu niðurstöður ritgerðarinnar eru að þeir fangar sem stunda nám og atvinnu eru mun líklegri til að aðlagast samfélaginu betur og leiðast síður út í afbrot eftir að afplánun lýkur ásamt því að endurkomutíðni fanga lækkar. Hins vegar eru margir sem stríða við námsörðugleika sem geta hindrað þá í að stunda nám. Aftur á móti er þetta allt endurhæfing sem skilar sér þegar einstaklingar fara aftur út í samfélagið sem betri menn. Markmið ritgerðarinnar er að sýna fram á mikilvægi þess að einstaklingar í afplánun stundi nám og atvinnu og hafa niðurstöður rannsókna, bæði íslenskar og erlendar sýnt fram á mikil og góð áhrif á þá fanga.