Vald og fagmennska í hjúkrun á tímum niðurskurðar

Abstract

ÚtdrátturRannsóknin byggir á viðtölum við 11 hjúkrunarfræðinga á Landspítalanum. Markmið rannsóknarinnar er að skoða hvernig hjúkrunarfræðingarnir samræma kröfur spítalans um afköst og eigin faglega sýn. Núverandi starfsaðstæður einkennast af miklum niðurskurði, manneklu í röðum hjúkrunarfræðinga og veikindaleyfum þeirra. Helstu niðurstöður eru að hjúkrunarfræðingarnir telja sér ómögulegt að finna heilbrigt, siðlegt og faglegt jafnvægi við ríkjandi starfsskilyrði. Í því skyni að viðhalda lágmarks fagmennsku og takmarka áhættu fyrir sjúklinga forgangsraða þeir tíma sínum og störfum þannig að þeir leitast við að tryggja öryggi sjúklinga. Það er oft á kostnað andlegrar, líkamlegrar og félagslegrar heilsu hjúkrunarfræðinganna í andrúmslofti sem einkennist af því að engu má muna að mistök geti orðið og þeim finnst bæði öryggisviðmið spítalans og vinnuverndarstefna óásættanleg. Þeir lýsa fjarlægð milli sín og yfirmanna sinna og sakna þess stuðnings og málsvarnar sem þeir telja sig eiga rétt á frá yfirmönnum sem þeir segja hunsa og þagga niður kvartanir og ábendingar um vinnuálag og skort á öryggisviðmiðum. Vegna skorts á stuðningi frá yfirmönnum og áherslu spítalans á afköst hafa hjúkrunarfræðingarnir orðið vitni að og jafnvel átt þátt í gjörðum sem þeir telja ósiðlegar og ófaglegar og þeir eru í æ ríkari mæli farnir að endurmeta stöðu sína í starfi og þátttöku í valdatengslunum innan spítalans.

AbstractThe research is based on qualitative interviews with 11 nurses at the National Hospital of Iceland. The study aims to find out how the nurses find balance between their own professional standards and the focus on throughput of patients in the hospital policy. This is happening during times of immense cutback, nursing staff shortage and nurses‘ sick leaves. The main findings are that while working under these conditions the nurses find it impossible to find a healthy, ethical and professional balance. In order to sustain a minimum level of professionalism and minimize risk for their patients they prioritize their work in order to secure the safety of their patients. That is often on cost of their own physical, social and psychological health and job-satisfaction in the athmosphere of risk and looming danger. They find the hospital security standards as well as the occupational safety and health policy of the hospital unacceptable. The nurses describe a gap between them and their managers and miss the support and advocacy they are entitled to as their complaints of work-load and insufficient security standards are ignored and silenced. Because of the lack of support from their managers and the hospital policy and focus on throughput they have witnessed and even participated in actions they find unethical and unprofessional and are increasingly reassessing their working situation and their participation in the power relations in the hospital.