Mat á geðrænu sakhæfi : lögfræðilegt eða læknisfræðilegt?

Abstract

Í þessari ritgerð fjallar höfundur almennt um geðrænt sakhæfi og sakhæfismælikvarðann hér á landi í samanburði við önnur ríki, þá sérstaklega við Noreg. Það sem höfundur leiddi í ljós er að ákvæði er varða geðrænt sakhæfi hafa lítið breyst efnislega í áranna rás. Þróun á dómaframkvæmd hér á landi stefnir í gagnstæða átt við norska dómaframkvæmd. Á grundvelli þeirra dóma sem höfundur reifar í þessari ritgerð er ljóst að íslenskir dómarar halda í þá framkvæmd að þeir séu ekki bundnir við matsgerðir lækna um geðrænt sakhæfi. Í Noregi er það hins vegar viðurkennt að sakhæfismat lækna sé bindandi fyrir dómara. Höfundur ályktar að dómarar og sérfræðingar þurfi að kynna sér verkferla betur hjá hver öðrum og vinna meira saman, en ekki gegn hver öðrum, enda er tilgangur beggja aðila að ná sama takmarki, þ.e. að vistun sakbornings sé réttlát með tilliti til geðheilbrigðis hans. Þá mætti lagaframkvæmd vera skýrari og taka meira mið af nútímanum.