Heiðarleiki í efnisvali : brútalismi skoðaður í samhengi við fyrirbærafræði og fegurð

Abstract

Ritgerðin lýsir hugtökum og fræðum sem tengjast fyrirbærafræði og fegurð. Fyrirbærafræði er hugtak sem setur fram tilgátur um það hvernig við virðum fyrir okkur fyrirbæri. Hvernig sú greining á fyrirbærum hefur orðið fyrir áhrifum þess sem einstaklingurinn hefur gengið í gegnum, aðstæður og reynslu. Þar sem sjónin tekur að sér stærsta hlutverkið og er þar með virkasta skynfærið, reynir einnig hugtakið á önnur skynfæri og mikilvægi þeirra í túlkun tíma og rýmis. Notast verður við almenna skilgreiningu á fyrirbærafræði og stuðst við hugmyndir heimspekingsins Maurice Merleau-Ponty og hvernig fyrirbærafræði tengist skynjun og upplifunum einstaklinga á rými í arkitektúr þar sem notast er við hugmyndir Juhani Pallasmaa. Rakin verður hugmyndin um fegurð og skoðaðir árekstrarnir á milli hins huglæga og hlutlæga í tengslum við fegurðarhugtakið. Ritgerðin mun einnig fjalla um hugmyndina um heiðarleikann í efnisvalinu og hvernig náttúruleg efni leyfa okkur að vera sannfærð um sannleiksgildi efnisins og tjá okkur tíma og sögu þess, notkun mannsins á því og mikilvægi þess í hinu byggða umhverfi. Þessar hugmyndir eru settar í samhengi við byggingarlistastefnuna brútalisma. Það er ólíklegt að það finnist eins djörf, umdeild og misskilin stefna í arkitektúr eins og brútalismi. Stefnan átti sitt tímabil á milli 6. og 8. áratugs síðustu aldar og skoðaðir verða aðdragandi og áhrifavaldar stefnunnar og það sem á eftir fylgdi. Einnig verður litið til samtímaverka stefnunnar og rýnt í hugmyndir Le Corbusier í þessu samhengi. Siðferðiskenndin sem fylgdi stefnunni og hvernig fagurfræðin helst í hendur við hana þar sem erfitt er að slíta þessi tvö fyrirbæri í sundur. Áhersla er lögð á heiðarleika í efnisvali brútalisma og viðhorf einstaklinga til fegurðar, félagsleg áhrif og hvernig skynjun og heiðarleiki í gæði rýmis geta tengst.