Vinsamlegast notið þetta auðkenni þegar þið vitnið til verksins eða tengið í það: https://hdl.handle.net/1946/28047
Í þessari ritgerð er fjallað um prjónavélar með áherslu á því sem kallast saumlausa aðferðin. Prjónavélar hafa verið til síðan á 15. öld. Það eru tvær meginframleiðslu aðferðir notaðar hvað viðkemur prjónavélum, þar sem efni er klippt og saumað saman annarsvegar og það sem kallast tilbúið til notkunar (e. fully fashioned) hins vegar, þar sem prjónuð eru tilbúin snið sem síðar eru fest saman. Það eru einnig tvær gerðir af prjóni: weft og warp, og fjallað er um hvoru tveggja í ritgerðinni sem og mynstur í prjóni.
Framþróun í prjónavélum leiddi til þróunar á saumlausum flíkum. Þessa nýju tækni nýtti Issey Miyake sér til að gera A-POC línuna sína en línan notar þessa saumlausu aðferð á mjög einstakann hátt. Einnig verður farið yfir aðrar gerðir af saumlausum aðferðum.
Þessi þróun hefur einnig leitt til þess að fyrirtæki eins og Unmade að nýta sér nýjustu tækni til þess að leyfa viðskiptavinum sínum að hafa stjórn á því hvernig fatnaðurinn lýtur út. Að lokum verður fjallað um þá þróun að innleiða tækni í fatnaðinn sjálfan og hvernig þessar framþróaðir geta haft áhrif á framleiðslu í framtíðinni.
Helstu niðurstöður ritgerðarinnar huga að því hvort möguleikar saumlausu aðferðarinnar sé fullnýttir og hvort prjónavélar geta haft einhver áhrif á framleiðslu í framtíðinni.
Skráarnafn | Stærð | Aðgangur | Lýsing | Skráartegund | |
---|---|---|---|---|---|
BA Ritgerðin Final.pdf | 42,5 MB | Opinn | Heildartexti | Skoða/Opna |