Áhrif þreytu á göngu eftir hásinaslit: Mælingar á hreyfifræðilegum þáttum ökkla og vöðvavirkni kálfaþríhöfða

Abstract

Inngangur: Hásinarslit er með algengustu íþróttameiðslum. Mismunandi meðferðarúrræði hafa verið rannsökuð en fremur lítið hefur verið skrifað um áhrif vöðvaþreytu neðri útlima á hreyfifræðilega þætti göngu hjá einstaklingum sem hafa slitið hásin. Markmið: Að athuga áhrif þreytu á ökklahreyfingar í göngu hjá einstaklingum sem hafa slitið hásin, kanna fylgni ”Acilles tendon resting angle” (ATRA) og ómskoðunar (OS) á lengingu sinarinnar og athuga áhrif þreytu á vöðvavirkni mældri með EMG, í þríhöfðavöðva kálfa. Aðferðafræði: 30 einstaklingar tóku þátt í rannsókninni. Inntökuskilyrði voru að hafa rofið hásin á síðastliðnum 1 til 3 árum, vera á aldrinum 18 til 65 ára, að rof hafi verið greint og meðhöndlað innan fjögurra daga frá áverka, BMI undir 30 og engin önnur taugavöðvaskerðing. Lengd hásinar var mæld með OS og áætluð með ATRA. Að lokinni staðlaðri upphitun gengu þátttakendur á bretti í 5 mínútur í 7° halla og þá voru fallhoppspróf og hællyftupróf framkvæmd. Að því loknu var þreytuinngrip í 5 mínútur á skautabretti, svo voru fallhoppspróf og göngumæling framkvæmd aftur. Vöðvavirknisgögn kálfaþríhöfða var safnað og unnin með hjálp: Qualsys kerfis og DELSYS tölvuforrits, Visual 3D var notað við úrvinnslu og gögnin skráð í Excel. SAS Enterprise Guide 7.1 og SPSS vour notuð við tölfræðiúrvinnslu.Niðurstöður: Hreyfiútslag var marktækt minna ÁM en HM við göngu upp halla (p=<0,001) óháð þreytu, og þreytuinngripið dró úr hreyfiútslag bæði ÁM og HM (p=<0,001 Heilt yfir (n=60) fannst marktæk fylgni milli ATRA og ómskoðunar mælinga (r=0,454; p=<0.001). Niðurstöður sýndu að þreytuinngripið hafði tölfræðilega marktæk áhrif til lækkunar á EMG merki beggja vegna (p=<0.001).Ályktanir: ATRA virðist vera ágætis mælitæki til að meta lengd hásinar eftir hásinaslit. Þrátt fyrir töluverðan mun á hreyfiferli ÁM og HM þá hefur þreytuinngripið sömu áhrif báðu megin sem við skýrum með mikilli aðlögun hreyfikerfisins (e.locomotor system) að skerðingunni.

Introduction: Rupture of the Achilles tendon is one of the most common sports-related injuries. The validity of different treatment options is a popular research topic but little is known about lower limb muscle fatigue and its effects on the kinematic elements of gait in people who have ruptured their Achilles tendon.Purpose: To find out the effects of fatigue on ankle movements during gait in people who have ruptured their Achilles tendon, find out if there is correlation between Achilles Tendon Resting Angle (ATRA) and Ultrasound (ÓS) and to observe the effects of fatigue on function of the Triceps Surae muscle.Methods: 30 individuals completed the study. Inclusion criteria were: 1-3 years from injury, age of 18 to 65 years old, diagnosis and treatment within 4 days of injury, BMI under 30 and no other neuromuscular limitations. The length of the tendon was measured with an ÓS and evaluated with ATRA. The participants did a standard warm-up and subsequently performed a 5 minute treadmill walking test with a 7° incline then a single leg drop jump-test (DJ) and a heel rise test. The participants performed a 5 minute fatigue protocol on a slideboard, then repeated the DJ and walking test. EMG for the Triceps Surae were gathered and processed with the Qualisys and DELSYS computer systems. Visual 3D was used for further processing and data from the Visual 3D was gathered in EXCEL. SAS Enterprise Guide 7.1 and SPSS were used for statistical analysis.Results: Regardless of fatigue the range of motion (ROM) was significantly lower in the injured leg compared to the healthy leg whilst walking on an incline (p=<0,001). The fatigue decreased the ROM of both the injured leg and the healthy leg. Overall (n=60) there was a significant correlation between ATRA and OS measurements (r=0,454; p=<0.001). Results showed that the EMG significantly decreased with fatigue (p=<0.001).Conclusion: ATRA seems to be an acceptable method for evaluation of Achilles tendon length after a rupture. Even though there was a difference in the ROM for the injured and healthy legs, the fatigue protocol has the same effects on both sides which we conclude is the result of the locomotor system adapting to the gait defects.