Birgðir hjá stærri íslenskum fyrirtækjum

Abstract

Birgðir eru oft á tíðum mikilvægasta eign fyrirtækja í framleiðslu og smásölu og eru því umtalsverður hluti veltufjármuna þessara fyrirtækja. Kostnaðarverð seldra vara á tímabilinu er að jafnaði stærsti kostnaðarliður slíkra fyrirtækja. Fjallað var um fjórar aðferðir við birgðamat í reikningsskilum. Jafnframt var skoðað hvort að greint var frá því í skýringum hvaða birgðamatsaðferðir stærri íslensk fyrirtæki nota og hvort munur sé á því hvaða aðferðir eru notaðar milli atvinnugreina. Veltuhraði birgða og biðtími birgða hjá íslenskum fyrirtækjum í ákveðnum atvinnugreinum var borinn saman við kanadísk fyrirtæki í sömu atvinnugreinum. Niðurstöður þessarar rannsóknar bentu til þess að minna en helmingur íslenskra fyrirtækja greindu frá því hvaða birgðamatsaðferð þau nota og mikill minnihluti greindu frá niðurfærslu birgða. Í ljós kom að fyrirtæki sem hafa birgðir sem eru viðkvæmar fyrir breytingum og úreldingu notuðu frekar FIFO aðferðina en fyrirtæki sem hafa mjög fjölbreyttar birgðir með óstöðugum kostnaði notast almennt við meðaltalsaðferðina. Þar að auki kom í ljós að munur var á milli atvinnugreina þegar um val á birgðamatsaðferð var að ræða. Íslensk fyrirtæki geymdu birgðir sínar almennt lengur á lager heldur en kanadísk fyrirtæki í sömu atvinnugrein.