Risks in human resources and their relation to organizational risk management : mitigating the HR risk of knowledge-loss, using knowledge management systems

Abstract

Allegedly, there is a positive relationship between HRM practices and the effectiveness and sustainable success of an organization. This relationship can only be positive when the employees, working for an organization, and the additional resources they bring to the operation are properly managed. Many organizations have human resource departments and most have risk management systems. It is important for organizations to manage all possible risks which might cause a halt in their operation, including the risks in relation to the human resources or so called HR risks. The purpose of the research is to see how medium-sized and larger knowledge-based organizations in Iceland are addressing and managing risks in human resources. This research puts a focus on the HR risk knowledge and aims to figure out if HR managers put enough value on knowledge, in knowledge-based organizations, to regard it as an HR risk and if they are systematically using knowledge management systems to try and mitigate the risk which could occur should they lose the knowledge. The research also raises the question whether HR risks should be included in organizations risk management system but such practices have become increasingly more common in other countries. The results indicate that HR managers are aware of risks in relation to human resources without being familiar with the term HR risks. They do realize that knowledge is an important component in their operation and are using various informal and formal practices to ensure the knowledge within doesn’t get lost. It is vital for organizations to realize which components are the major risk factors within to systematically work on mitigating them. If risk factors, such as knowledge-loss, are not systematically mitigated, organizations might lose their competitive advantage as well as their success in the market might decrease indefinitely.

Sagt er að jákvætt samband sé milli þess að nota aðferðir mannauðsfræða og þess að ná fram skilvirkni og sjálfbærum árangri innan fyrirtækja. Þetta samband getur aðeins verið jákvætt þegar starfsmenn innan fyrirtækja og þær auðlindir sem þeim fylgir er stjórnað. Mannauðsdeildir eru innan flestra fyrirtækja en mörg þeirra hafa einnig yfir að ráða kerfum til áhættstýringar. Það er mikilvægt fyrir fyrirtæki að stýra öllum þeim áhættuþáttum er gætu valdið hindrunum í rekstri fyrirtækja en þeirra á meðal eru áhættur er tengjast mannauði, svokallaðar mannauðs áhættur. Tilgangur þessarar rannsóknar er að kanna hvernig miðlungs-stór og stærri fyrirtæki á Íslandi takast á við og stýra áhættum í mannauði. Rannsókn þessi einblínir að því að kanna hversu mikla áherslu mannauðsstjórar í þekkingarfyrirtækjum leggja á þá áhættu er tengist þekkingu og hvort sú áhersla sé næg til að þeir telji þekkingu vera hluta af mannauðs áhættum innan þeirra fyrirtækja. Einnig er verið að kanna hvort þeir séu markvisst að nýta sér þekkingarstjórnun til að minnka áhættu er gæti orðið við missi ákveðinnar þekkingar. Rannsókn þessi spyr einnig hvort mannauðs áhættur ættu að vera hluti af áhættustýringu fyrirtækja en slík vinnubrögð eru að verða algengari í nágrannalöndum. Niðurstöður benda til þess að mannauðsstjórar eru meðvitaðir um áhættur í tengslum við mannauðinn án þess að þekkja hugtakið mannauðs áhættur. Viðmælendurnir átta sig á að þekking er mikilvægur hluti af þeirra rekstri og nýta sér ýmsar óformlegar og formlegar leiðir til að tryggja það að sú þekking sem er til staðar glatist ekki. Það er mikilvægt fyrir fyrirtæki að átta sig á því hvaða þættir geta valdið sem mestum áhættum og markvisst vinna að því að draga úr þeim áhættum. Ef ekki er dregið markvisst úr áhættuþáttum líkt og tapi þekkingar, þá gætu fyrirtækin átt á hættu að glata samkeppnisforskoti sínu sem og að árangur þeirra á markaði gæti minnkað umtalsvert.