Embracing the MADness: Is future conflict between the U.S. and China inevitable?

Abstract

The aim of this thesis is to attempt to discover whether Mearsheimer is correct in his prediction that a conflict between China and the United States is inevitable if the former’s economy continues to grow. To reach this goal, three major theories that attempt to explain the causes of peace are examined. In practical terms the thesis explores whether the combined mitigating effects of military signalling, nuclear weapons, economic interdependence and a complex network of international institutions will suffice to prevent armed conflict between the two states. It is found that the mitigating effects of the variables are considerable, yet the risk of armed conflict will persist in varying degrees. However it is unlikely that conflict will be a direct confrontation between the two, rather it is to be expected that conflict will be dominated by economic, diplomatic and security competition. Any armed struggle is therefore more likely to involve third parties and the complex web of conflicting interests. Conflict between the United States and China is therefore not inevitable but certainly plausible.

Markmið þessarrar ritgerðar er að kanna hvort spá Mearsheimers um óumflýjanleika átaka Bandaríkjanna og Kína sé rétt haldi hinn mikli hagvöxtur þess síðarnefnda áfram. Stuðst verður við þrjár kenningar sem ætlað er að útskýra hvers vegna friður ríkir á milli ríkja. Þá er skoðað hvort samtvinnuð áhrif kjarnorkuvopna, efnahagstengsla og net alþjóðastofnana séu nægilega öflug til þess að draga úr hvata til stríðsátaka svo koma megi í veg fyrir stríð á milli Bandaríkjanna og Kína. Niðurstöðurnar sýna að áhrif breytna séu talsverð, en geti hins vegar ekki útilokað einhvers konar átök á milli ríkjanna tveggja. Búast megi við að til átaka komi á milli ríkjanna en að þau muni byggjast á efnahagslegri og diplómatískri samkeppni sem og samkeppni á sviði öryggismála. Ekki er talið líklegt að Bandaríkin og Kína muni af ásettu ráði beita hvort öðru vopnavaldi. Hins vegar gætu ríkin dregist inn í vopnuð átök vegna þriðja aðila og flókinnar samsetningu hagsmuna þeirra.