Economic Impact of National Parks in Iceland; Case Study of Snæfellsjökull National Park

Abstract

National parks in Iceland are currently faced with an increasing number of visitors, straining the sustainability and natural quality of the parks; and calling for significant investments in park infrastructure and human resources to handle the environmental pressures from booming tourism. However, for the state which funds such investments from tax revenues, national parks and other protected areas are often seen as costs with no economic returns. This study aimed to develop and test a methodology for determining the economic impact of visitor spending in the Icelandic national parks on regional and national economies and subsequently, to calculate the economic impact to cost ratio for taxes invested in the national parks. The outcomes of this study will provide a foundation for informed discussion between stakeholders and other interested parties, e.g. authorities, managing institutions, NGOs, researchers and local communities about the costs and economic impacts of national parks. A case study of Snæfellsjökull National Park was used to develop the methodology which then later can be applied to other national parks and protected areas as well. The results also provide a reference for interesting comparisons between the economic impacts of developing protected areas for tourism vs. energy production in the 3rd phase of the Master Plan framework. The Money Generation Model 2 methodology was adapted and used for the Icelandic context to calculate the economic impact of Snæfellsjökull National Park, which proved to be very high at 3.9 billion ISK annually. Visitor spending in connection to park visits generates over 700 indicative full-time and part-time jobs, and over 900 million ISK in direct taxes. Overall economic impact to cost ratio is 58:1, and generated tax revenue is 14 times the budget of the national park. The results indicate that nature protection and nature-based tourism are economically strong alternatives to natural resource utilization, and there is a clear opportunity to develop the park services on a economically self-sustaining basis.

Þjóðgarðar á Íslandi standa nú frammi fyrir fjölgun á gestum, sem eykur álag á náttúruleg gæði garðanna og grefur undan sjálfbærni þreirra. Verulegra fjárfestinga er þröfr í bæði innviðum og mannauði í þeim til að takast á við umhverfisþrýsting vegna uppbyggingar á ferðaþjónustu. Fyrir stjórnvöld sem fjármagna slíkar fjárfestingar með skatttekjum eru þjóðgarðar og önnur verndarsvæði oft talinn kostnaður án efnahagslegrar ávöxtunar. Þessi rannsókn miðar að því að þróa og prófa aðferðafræði til að ákvarða efnahagsleg áhrif af heimsóknum ferðamanna í íslenskum þjóðgörðum á svæðisbundnum, innlendum hagkerfum og, í framhaldi af því, að reikna út efnahagsleg áhrif og skatttekjur ríkisins sem fjárfestar eru í þjóðgörðum.Niðurstöðurrannsóknarinnar munu veita grundvöll fyrir upplýsta umræðu milli mismunandi hagsmunaaðila, svo sem yfirvöld, opinberar stofnanir, frjáls félagasamtök, vísindamenn og sveitarfélög, um kostnað og efnahagsleg áhrif þjóðgarða. Þjóðgarðurinn Snæfellsjökull var notaður sem dæmi í þessari rannsókn til þess að þróa aðferðafræði sem síðan má heimfæra upp á aðra þjóðgarða og náttúruverndarsvæði. Niðurstöðurnar veita einnig ákveðið viðmið fyrir samanburð á efnahagslegum áhrifum þróunar verndarsvæða fyrir ferðaþjónustu annars vegar og orkuframleiðslu í 3. áfanga rammaáætlunarinnar hins vegar.Money Generation Model 2 aðferðafræðin var aðlöguð að íslenskum aðstæðum og notuð til að reikna út efnahagsleg áhrif Þjóðgarðsins Snæfellsjökuls, sem reyndist vera 3,9 milljarðar íslenska króna á ári. Tengja má 700 störf og yfir 900 milljónir í beinum sköttum við eyðslu gesta í tengslum við heimsóknir í garðinn. Hlutfall efnahagslegra áhrifa miðað við kostnað er 58:1 og tekjuskatturinn sem skapast er 14 sinnum meiri en rekstrarkostnaður þjóðgarðsins. Niðurstöðurnar benda til þess að náttúruvernd og náttúrumiðuð ferðaþjónusta séu efnahagslega sterkir valkostir við nýtingu náttúruauðlinda og það sé skýrt tækifæri til að þróa þjónustu í þjóðgarðinum á efnahagslega sjálfbærum grundvelli.