Please use this identifier to cite or link to this item: http://hdl.handle.net/1946/29274
Í þessari ritgerð er sjónum beint að refsiverðri notkun skjala og skilríkja. Aðallega verður fjallað um afbrot sem tengjast skjalafalsi og ólögmætri meðferð persónubundinna lögteikna í skilningi íslensks refsiréttar. Einkum verður leitast við að kanna viðhorf ákæruvalds og dómstóla til misnotkunar og fölsunar vegabréfa sem ferðaskilríkja ef slíkt er gert í því skyni að fá inngöngu og öðlast rétt í öðru ríki en heimalandi viðkomandi. Brot þau sem verða til umfjöllunar felast annars vegar í því að nota falsað skjal sem varðar við 155. gr. almennra hegningarlaga nr. 19/1940 (hér eftir skammstafað alm. hgl.) og hins vegar að nota ófalsað skjal annars mann sem varðar við 157. gr alm. hgl.