Tungumálakvíði nemenda í ensku

Abstract

Meginmarkmið þessarar ritgerðar var að kanna hver ástæðan fyrir því væri að nemendur forðist í flestum tilfellum verkefni tengd tjáningu og samskiptum í enskukennslu. Skoðaðar voru erlendar rannsóknir sem gerðar hafa verið um samspil tungumálakvíða annars vegar og áhugahvatninga kennara hins vegar og komist að því hvort eitthvað samband væri að finna þar á milli. Enn fremur var enskunotkun í grunnskólum hérlendis skoðuð og greint frá helstu kennsluháttum sem kennslufræðingar leggja fram sem hugmyndir fyrir enskukennara. Gerð var lítil rannsókn af höfundi sem átti einungis að varpa ljósi á líðan nemenda í 10.bekk í einum grunnskóla á landinu, nánar tiltekið líðan nemenda í munnlegum verkefnum í enskutímum. Vert er að taka fram að ekki er hægt að styðjast við niðurstöður rannsóknarinnar þar sem fjöldi þátttakanda er ekki marktækur yfir heildina. Niðurstöður rannsóknarinnar leiddu hins vegar í ljós að meirihluti þeirra nemenda sem tóku þátt hafa ekki gaman af munnlegum verkefnum í enskutímum og ástæðurnar fyrir því voru á borð við ég er ekki góð/góður í ensku, mér finnst óþægilegt að tala fyrir framan bekkinn á erlendu tungumáli og ég er hrædd/ur um að allir hlæji að mér. Það sem kom mest á óvart í niðurstöðunum var það að meirihluti þeirra nemenda sem vildu helst ekki tjá sig á ensku í kennslustundum þótti lítið mál að tjá sig á tungumálinu utan skólans.