Svörtu verk Goya og rómantíska stefnan

Abstract

Lokaritgerð þessi er unnin til BA-prófs í listfræði við Háskóla Íslands.Ritgerð þessi fjallar um tvö af Svörtu verkum spænska listamannsins Francisco de Goya y Lucientes og tenging þeirra við rómantísku stefnuna og hugmyndir heimspekingsins Immanuel Kants. Fjallað verður um þau sterku tilfinningalegu viðbrögð sem Svörtu verkin geta vakið hjá fólki, en einblínt verður á verkin Satúrnus og Hundurinn. Markmið þessarar ritgerðar er ekki leit að endanlegu svari eða útskýringu af hverju þessi verk vekja eins sterkar tilfinningar og raun ber vitni, heldur að nálgast þessi tilfinningalegu viðbrögð út frá hugmyndum Immanuel Kants um „hið háleita“ í listsköpun og tengja hugmyndir Kants við þær breytingar sem áttu sér stað innan rómantísku stefnunnar gagnvart eðli geðveikinda og skyldleika geðveiki og snilligáfu þar sem geðveiki var ekki lengur merki um persónulegan brest einstaklings heldur möguleg snilligáfa og rómantíska stefnan fagnaði ímyndunarafli listamannsins sem mikilvægasta þætti sköpunarferlisins.