Hefur endurhæfing áhrif á endurkomutíðni fanga? Mikilvægi endurhæfingar meðan á afplánun stendur

Abstract

Hugmyndir hafa löngum verið uppi um að takmörkuð endurhæfing sé fólgin í því að setja einstaklinga í fangelsi. Markmið þessarar ritgerðar er að sýna fram á mikilvægi endurhæfingar meðan á afplánun stendur. Hugmyndafræðin um endurhæfingu afbrotamanna á upphaf sitt að rekja aftur til 18.aldar þar sem markmið með fangelsun var að breyta eðli og félagslegum aðstæðum einstaklinga sem brutu lög, til þess að koma í veg fyrir að slík hegðun gæti átt sér stað aftur. Í dag er hugmyndafræðin um endurhæfingu fanga ekki ósvipuð, en hún hefur að meginmarkmiði að draga úr endurkomum í fangelsi. Á þeim tíma sem einstaklingur tekur út sína refsingu í fangelsi, er mikilvægt að undirbúa viðkomandi undir komu í samfélagið aftur. Niðurstöður ritgerðarinnar sýna að sterk tengsl eru milli endurhæfingar meðan á afplánun stendur og endurkomutíðni. Heildstæð þjónusta og stuðningur með það að markmiði að veita fanganum farsæla endurkomu út í samfélagið aftur, er mikilvægur hluti af endurhæfingu fanga meðan á afplánun stendur. Rannsóknir hafa sýnt fram á sterka fylgni milli náms meðan á afplánun stendur og endurkomutíðni. Nám í fangelsum er talið bæta þekkingu og styrkja sjálfsmynd fanga og efla þá til sjálfshjálpar. Auk þess að bæta námsmöguleika fanga er mikilvægt að útvega föngum vinnu meðan á afplánun stendur og tryggja þeim nauðsynlegt aðgengi að sérhæfðri þjónustu sálfræðinga og félagsráðgjafa. Félagsráðgjafi gegnir lykilhlutverki í vinnu með föngum, þar sem góð félagsráðgjöf er styrkur fyrir fanga.