Sígaretturnar mínar, hringurinn hans og frakki nafnlausa mannsins: tvífarar, hlutverkaleikur og neysla í The Talented Mr. Ripley og Ripley's Game

Abstract

Ripley-sögur Patriciu Highsmith fjalla um fágaða glæpamanninn og svikahrappinn TomRipley sem er alls ekki allur þar sem hann er séður. Hann notast við búninga, fölsk nöfnog lygar til þess að ná fram vilja sínum, hvað svo sem það er í hverri sögu. Hér er fjallaðum hvernig hlutverkaleikur er notaður í tveimur af sögunum, The Talented Mr. Ripleyog Ripley's Game. Í The Talented Mr. Ripley notar Tom Ripley hlutverkaleik til þess aðumbreyta sjálfum sér í tvífara af manni sem hann álítur að lifi eftirsóknarverðu lífi tilþess að sleppa frá fortíð sinni – hann vill yfirgefa sjálf sem hann fyrirlítur. Í Ripley'sGame skapar Jonathan Trevanny hlutverk sem hann getur leikið meðan hann fremurmorð til þess að finnast hann ekki bera ábyrgð á því. Hlutverkið virkar sem skel sem versjálfsmynd hans fyrir merkingu gjörða hans.Í báðum sögunum nota persónurnar neysluvörur, föt og hugmyndir um hvernigaðrir sjá þær til þess að skilgreina hlutverkin sem þeir kjósa að leika og sjálfsmyndþeirra í andstæðu við þessi hlutverk sem þeir álíta að passi ekki við sjálf þeirra.Tvífaraminnið birtist nokkrum sinnum á óbeinan hátt í þessum textum í gegnum þessaumbreytingu frá „raunverulega“ sjálfinu yfir í hlutverkið sem þjónar einhverjumnauðsynlegum tilgangi.

The Ripliad by Patricia Highsmith chronicles the adventures of the cultured charlatanand criminal Tom Ripley who quite often isn't who he appears to be. He uses costume,false names and forgeries to get his way, whatever his intent is in each story. In thisarticle we examine how roleplaying is used in two of the books in the Ripliad, TheTalented Mr. Ripley and Ripley's Game. In The Talented Mr. Ripley Tom usesroleplaying to transform himself into the exact double of a rich man whose life hewishes to emulate in order to escape from what he considers his sordid past. In Ripley'sGame Jonathan Tevanny creates a character to play while he commits a murder. Thecharacter works as a sort of protective shell for his moral self-image which is meant tokeep the meaning of his criminal actions from impacting his idea of himself.In both of these stories Tom Ripley and Jonathan Trevanny use variousconsumer products, clothing and other factors of public and personal perception in orderto define the roles they create and to define their self-image in opposition to these roles.The literary device of the double presents itself indirectly through their transformationfrom their “real” self into the roles they create to do things they believe clash with theirself image.